نانو مواد مهندسی شده(ENMs)، قطر کمتر از 100 نانومتر(یک میلیونم میلی متر) دارند و در تولید جوهرهای دیجیتالی، حفاظت بهتر کرم های ضدآفتاب در مقابل نور آفتاب، پیشگیری از بیماری های عفونی و غیره کاربرد دارند. اما با گسترش این فناوری، درباره ریسک بالقوه‌ای که نانومواد مهندسی شده برای سلامتی و محیط زیست ایجاد می‌کنند، سوالاتی مطرح می‌شود. محققین مرکز تحقیقاتی ایمنی نانو (Harvard-NIEHS)، در حال بررسی مزایا و معایب نانومواد مهندسی‌شده و تدوین استانداردهایی در این زمینه هستند. به گفته‌ی مدیر این مرکز، دکتر فیلیپ دموکریتو(Philip Demokrito)، هدف اصلی این پروژه توسعه فناوری نانو به عنوان بازوی علمی و اقتصادی است، در حالی که موارد مربوط به سلامتی مردم نیز اهمیت دارد. وی اضافه کرد، اگر قوانین بیولوژیکی نانو رعایت شود، نانو مواد ایمن تری طراحی خواهند شد.
نانو مواد مهندسی شده از طریق استنشاق، گوارش و تماس پوستی وارد بدن می شوند و طبق مطالعات سم‌شناسی تا حدودی می توانند به داخل سلول ها و بافت‌ها نفوذ نمایند و باعث آسیب‌های بیوشیمیایی شوند. با توجه به اینکه علم نانوذرات نسبتا جدید می باشد، در حال حاضر هیچ استانداردی برای ارزیابی ریسک های سلامتی نانو مواد مهندسی شده و یا حتی نحوه مطالعه‌‌ی فعل و انفعالات بیولوژیکی نانومواد وجود ندارد.
وظیفه اصلی مرکز تحقیقاتی ایمنی نانو، بررسی خطرات بالقوه‌ی نانومواد مهندسی شده است. این تیم همچنین یک "کتابخانه مرجع" برای نانومواد ایجاد کرده‌است که در تحقیقات سم‌شناسی و ایمنی مورد استفاده قرار خواهد گرفت. با استفاده از این کتابخانه، محققین توانایی خواهند داشت نانوموادی که ممکن است بر سلامتی تاثیر داشته باشند را بررسی کنند.
این مرکز با سرمایه 4 میلیون دلاری موسسه ملی علوم سلامت محیط زیست(NIEHS) تاسیس گردید و تنها مرکز تحقیقاتی ایمنی نانو می باشد که از NIEHS کمک مالی دریافت می‌کند. همچنین این مرکز هماهنگ‌کننده پروژه های تحقیقاتی سم‌شناسی نانو در سطح ملی می‌باشد. علاوه بر محققین فعلی این مرکز، دانشمندان دانشکده مهندسی و علوم کاربردی هاروارد John A. Paulson (SEAS)، MIT، دانشگاه ماین و دانشگاه فلوریدا در پروژه‌های جدید همکاری خواهند نمود.
به گزارش ستاد توسعه فناوری نانو،این مرکز در سال 2010 در دپارتمان سلامت محیط زیست دانشکده هاروارد ایجاد شده است.
ایجاد مرکز جدیدی برای ارزیابی ایمنی نانومواد مهندسی شده
