تحقیقات محققان دانشگاه دوک نشان داده که این پرندگان با آموزش تدریجی توانستند یاد بگیرند که از یک قیف مواد غذایی تغذیه کنند، اشکال را بشناسند و در نهایت واژه‌ها را بیاموزند.
آن‌ها در نهایت چهار کبوتر را از میان 18 پرنده اولیه پس از هشت ماه تمرین انتخاب کردند که به عنوان باهوش‌ترین آن‌ها محسوب می‌شدند و می‌توانستند واژه‌های چهار حرفی را از غیر واژه تشخیص دهند. این پرندگان حتی می‌توانستند تفاوت بین واژه‌های با املای درست را با واژه‌های دارای حروف جابه‌جا شده یا حروف اضافی بفهمند.
به گفته محققان، این عملکرد کبوترها بیشتر شبیه یک انسان بی‌سواد است تا عملکرد میمون‌های بابون. کبوترها در انتهای تحقیقات یادگرفتند که تفاوت بین 26 تا 58 کلمه را از یکدیگر متوجه شوند.
خوانش بدون در نظر گرفتن زبان یا فرهنگ، بخشی از مغز موسوم به منطقه شکل بصری کلمه (VWFA) را فعال می‌کند اما کلام نوشتاری تا 5400 سال قبل ساخته نشده بود از این رو به نظر نمی‌رسد که ظرفیت خوانش در یک موجود به تکامل برسد.
یک احتمال این است که منطقه «VWFA» محصولی از بازیافت عصبی باشد که طی آن نورون‌ها یاد گرفته‌اند محرک‌های بصری مانند واژگان را که با سایر اجسام بصری که قبلا به کد تبدیل شده بودند، رمزگذاری کنند.
این امر می‌تواند به ایجاد نخستین های باهوش‌تر از کبوترها کمک کند.
به گزارش ایسنا، این یافته‌ها در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم آمریکا (PNAS) منتشر شده است.
No tags for this post.