انگل ها برای بقای برخی گونه ها حیاتی هستند

انگل‌ها به ‌طور قابل ‌توجهی محبوب نبوده و برخی بیماری‌ های وحشتناک را در میزبانان خود ایجاد می‌ کنند که اغلب نگران کننده هستند.

به گزارش سیناپرس، در حالی که انگل ها می توانند آسیب زا باشند، اما همه آن ها بد نیستند. بسیاری از موجودات زنده از گونه هایی از همین انگل ها سود می برند و در برخی موارد حتی میزبان ممکن است یک یا دو امتیاز دریافت کند.

اکنون یافته های یک مطالعه جدید نشان می‌ دهد که برخی از گونه‌ ها تنها در صورت وجود انگل‌ها می ‌توانند در زیستگاه‌های خاصی زنده بمانند. انگل ها اشکال و اندازه های مختلفی دارند، از ویروس ها و آمیب ها گرفته تا گیاهانی مانند دارواش و حیواناتی مانند نماتدها یا پشه ها همگی جزء انگل ها حساب می شوند. همه آنها از یک میزبان برای منابع استفاده می کنند که معمولا به آنها آسیب می رسانند اما آن را نمی کشند.

مشابه روشی که شکارچیان می توانند به تنظیم اکوسیستم کلی خود کمک کنند، انگل ها اغلب خدمات اکولوژیکی نادیده گرفته شده را ارائه می دهند که تنها در غیاب آنها آشکار است.به گزارش سیناپرس، در واقع، به گفته سیگال اورلانسکی (Sigal Orlanski) جانورشناس و پژوهشگر این مطالعات: وحشت عفونت های انگلی فردی ارزش شگفت انگیزی را که این موجودات برای جامعه گسترده تر خود ارائه می دهند، از بین می برد.

او می گوید: انگل ها و پاتوژن ها بخشی جدایی ناپذیر از هر اکوسیستمی هستند. علیرغم شهرت بدشان، انگل‌ها به لطف تأثیرشان بر تعادل بین گونه‌های موجود در آن اکوسیستم، نقش کلیدی در شکل ‌دهی به پویایی جمعیت، ساختار جامعه و تنوع زیستی دارند.در یک مطالعه جدید، اورلانسکی و یکی از فریدا بن‌آمی (Frida Ben-Ami) بر چگونگی تأثیر انگل‌ها بر جمعیت سخت ‌پوستان کوچک که معمولاً کک‌های آبی از خانواده دافنی ها نامیده می‌ شوند، تمرکز کردند.دافنی ها تا ۵ میلی متر رشد کرده و در زیستگاه های مختلف آب شیرین زندگی می کنند و از جلبک های تک سلولی، باکتری ها و پروتیست ها تغذیه می کنند. به نوبه خود، آنها به عنوان منبع غذایی برای سایر گونه های آبزی بزرگتر مانند ماهی، قورباغه و حشرات عمل می کنند.

محققان با استفاده از دو گونه دافنیا با سطوح مختلف مقاومت انگل، چگونگی تأثیر حضور انگل‌ها بر پدیده اکولوژیکی معروف به اصل حذف رقابتی را در میان کک‌های آب آزمایش کردند.

اورلانسکی در این باره گفت: تنوع زیستی یکی از ویژگی‌های کلیدی اکوسیستم‌های سالم است و گونه‌های مرتبط می‌توانند در صورتی که روابطشان با شکارچیان و منابع طبیعی به اندازه کافی متفاوت باشد، فضا را به اشتراک بگذارند.

با این حال، طبق قانون گاوز، دو گونه با سوله های یکسان در یک زیستگاه نمی توانند به طور نامحدود در سطوح ثابت همزیستی کنند. اگر آنها بیش از حد شبیه باشند، حتی یک مزیت کوچک می تواند به یک گونه کمک کند تا بر یک گونه مسلط شود.

اکثر حیوانات به عنوان میزبان یا ناقل انگل ها عمل می کنند و کک های آب نیز از این قاعده مستثنی نیستند. به ندرت می توان گونه ای با مقاومت تقریباً کامل انگل پیدا کرد، با این حال این مطالعه شامل یک گونه دافنیا با توانایی تقریباً فوق طبیعی برای مقاومت در برابر انگل ها بود. بن‌آمی می‌ گوید: در جمعیت کک‌های آبی ، گونه‌ای به نام Daphnia similis را پیدا کردیم که نام مستعار آن در آزمایشگاه Super Daphnia است که به دلیل مقاومت تقریباً کامل آن در برابر انگل‌ها است.

او می افزاید: با این وجود، این «سوپر دافنیا» به گونه غالب دافنی در برکه ها تبدیل نمی شود. شایع‌ترین گونه در واقع دافنیا مگنا است که در برابر طیف وسیعی از انگل‌ها بسیار آسیب‌پذیر است.

به گزارش سیناپرس، اورلانسکی می ‌گوید: نتایج این آزمایش‌ها بر نقش مهم انگل‌ها در شکل ‌دهی به تنوع زیستی تأکید می ‌کند، زیرا انگل‌ها می ‌توانند رقابت بین گونه‌های دافنیا را میانجیگری کنند.

شرح کامل این پژوهش در مجله تخصصی Frontiers in Microbiology منتشر شده است.

مترجم: سامیه خسروی زاده

No tags for this post.