نشست هم‌اندیشی استادان دانشگاه تربیت مدرس با سخنرانی دکتر فتح‌اللهی، معاون پژوهش و فناوری این دانشگاه درباره موضوع آینده‌پژوهی و علم معاصر برگزار شد. در این نشست، بحث در خصوص نظام همگرایی (convergence) با ارائه خلاصه‌ای از جلسات گذشته آغاز شد.
دکتر فتح‌اللهی به تغییر نگاه قدیمی به علم از انقسام به سمت همگرایی اشاره کرد و گفت: امروزه علم و تکنولوژی از هم جدا نیستند. مجموعه‌ای از فعالیت‌های علمی بشر به جایی رسیده است که دیگر با تکنو ساینس مواجه هستیم. همان‌گونه که در جلسات قبلی بحث شد، همگرایی، دارای سه لایه است. لایه اول NBIC ، لایه دوم همگرایی علم و فناوری (Convergence of Science And Technology) و لایه سوم نیز آمیختگی دانایی، تکنولوژی و جامعه است. سیستم فعالیت انسانی با محوریت تحول دارای 4 پلت فرم یا سکو است. پلت فرم نخست، سکوی بنیادین یا NBIC سیستم ، پلت فرم دوم در مقیاس انسان، پلت فرم سوم در مقیاس کره زمین و محیط زیست و سکوی چهارم در مقیاس جامعه است.
وی افزود: آدمی، زمین، تکنولوژی و جامعه با یکدیگر بصورت موزون، هماهنگ و همنوا در جهت ایجاد نفع اجتماعی در ارتباط هستند. انسان از رویکرد به هم آمیختگی دانایی، تکنولوژی و جامعه، رشد و توسعه می‌یابد. علوم و فناوری و تکنولوژی‌های جدید که قادرند مسائل حل نشده را حل کنند، در نهایت به منظور تقویت توانایی‌های انسان به کار گرفته می‌شوند. در قرن 21 دانشمندان می‌خواهند به مدد علوم و تکنولوژی‌های همگرا توانایی‌های انسان را تقویت کرده و قابلیت‌های بیولوژیک آن را ارتقاء دهند و در فرم و ساختار بدن انسان تغییراتی ایجاد کنند.
دکتر فتح‌اللهی در ادامه با اشاره به تسلط بر بنیادی‌ترین ساختار زیستی یا همان ژن‌ها و مداخله در آن، اظهار کرد: انسان این دانش را کسب کرده و با روش‌های علمی جدید از سطح ژن تا سطح پروتئین‌ها مسلط و قادر به مداخله است. این توانمندی‌ها به ما کمک خواهد کرد که آزادانه به تغییر فرم بپردازیم و سیستم‌هایی از طبیعت زنده را مثل بینی، چشم و یا گوش در آزمایشگاه تولید کنیم. همانطور که در علوم مربوط به نانو تکنولوژی با پیشرفت‌های بسیار در سطح اتم به مواد مسلط شدیم و می‌توانیم با مداخله در چینش اتم‌ها به موادی دست یابیم که در طبیعت وجود ندارند. ساخت و بکارگیری سیستم‌های بیورباتیک نیز یکی دیگر از قابلیت‌های علوم و تکنولوژی‌های جدید است که ما به توسط آن می‌توانیم در بدن انسان تغییراتی ایجاد کرده و آن را به شکل دلخواه درآورده و دراختیار ابزار قرار دهیم و در نهایت با تغییراتی که در قوای شناختی، جسمی و … بروز می‌کند، موجودی فرا انسان ایجاد می‌شود.
وی افزود: با بهره‌مندی از علوم همگرا می‌شود توانایی‌های انسان را تا جایی بالا برد که به سفارشی‌سازی زندگی (life customization) دست یافت. مرحله‌ای که انسان بتواند زندگی خود را به دلخواه طراحی کند. مثلث بیوتکنولوژی، نانوفناوری و فناوری اطلاعات این قابلیت را ایجاد می‌کند که به بهینه‌سازی انسان (Human optimization) دست یابیم.
به گزارش ایسنا، معاون پژوهش و فناوری دانشگاه تربیت مدرس تصریح کرد: بکارگیری علوم و فناوری‌های همگرا نه تنها منجر به تغییرات بر روی انسان و قوای جسمانی و شناختی آن می‌شود، بلکه با استفاده از علوم و فناوری‌های همگرا می‌توان محیط‌های هوشمند را طراحی کرد و ارتباط انسان با محیط پیرامون و ماشین را هوشمند کرد و به سطح جدیدی از ارتباطات رسید.
No tags for this post.