خوراکی گیاهی چاپ شده با چاپگر سه بعدی

محققان یک حلقه کالاماری گیاهی با پرینت سه بعدی چاپ کرده اند که سرشار از پروتئین است و ظاهر و طعمی شبیه به نوع واقعی دارد. غذاهای دریایی مصنوعی این پتانسیل را دارند که با ارائه یک جایگزین پایدار و گیاهی به حل مشکلات صید بی رویه رسیدگی کنند.

به گزارش سیناپرس، جایگزین‌های مصنوعی گوشت قبلاً به قفسه‌ های سوپرمارکت‌ها رسیده‌ اند، اما پیدا کردن غذاهای دریایی مصنوعی سخت‌تر است. از آنجایی که اقیانوس‌های ما منابع بی‌ نهایتی ندارند و صید بی ‌رویه به اکولوژی دریایی آسیب می ‌رساند، توسعه جایگزین‌های غذاهای دریایی پایدار یک راه امیدوارکننده است. البته، آنها باید مغذی و خوش طعم نیز باشند تا جمعیت گرسنه را جذب کنند.

اکنون، محققان دانشگاه ملی سنگاپور می گویند:به یک حلقه کالاماری گیاهی چاپ شده دست یافته اند که هم مغذی و هم خوشمزه است.

پورنیما ویجایان (Poornima Vijayan) یکی از پژوهشگران این مطالعه گفت: فکر می ‌کنم که عرضه غذاهای دریایی ممکن است در آینده بسیار محدود شود. ما باید از نظر پروتئین جایگزین آماده باشیم، به خصوص در سنگاپور، جایی که بیش از ۹۰ درصد ماهی ها وارداتی است.

ویجایان افزود: برخی از غذاهای دریایی مانند گوشت خرچنگ مصنوعی نیز وجود دارد، اما آنها از ماهی سفید خرد شده و تغییر شکل داده شده تهیه می شوند. ایجاد غذاهای دریایی مبتنی بر گیاه که دارای محتوای مغذی و بافت و طعم مورد نیاز باشد، چالش برانگیزتر بوده است.

دجیان هوانگ (Dejian Huang) محقق ارشد این مطالعه گفت: مواد غذایی دریایی با پایه گیاهی وجود دارد، اما مواد تشکیل دهنده معمولاً شامل پروتئین نیستند. ما می‌ خواستیم محصولاتی مبتنی بر پروتئین بسازیم که از نظر تغذیه ‌ای معادل یا بهتر از غذاهای دریایی واقعی بوده و به پایداری غذا کمک کنند.

هوانگ گفت: ما فیله ماهی سالمون و میگو را با پروتئین عدس قرمز چاپ کردیم. اکنون می‌ خواهیم حلقه‌های کالاماری را با پتانسیل تجاری‌ سازی به صورت سه بعدی چاپ کنیم.

بنابراین، محققان دو منبع گیاهی پایدار و با پروتئین بالا را ترکیب کردند که شامل ریزجلبک ها و ماش بود. ریزجلبک ها با توجه به طعم ماهی مانندشان یک انتخاب واضح بودند، در حالی که ماش مورد استفاده از تولید رشته های نشاسته ای، به دست آمده بود.

ریزجلبک ها و پروتئین های ماش با روغن های گیاهی حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ ترکیب شده و خمیر گیاهی حاصل را از نظر تغذیه ای به کالاماری واقعی نزدیک کردند. این خمیر در معرض تغییرات دمایی قرار گرفت که به آن اجازه می داد از طریق یک نازل چاپگر سه بعدی به حلقه های لایه ای شبیه ساختار و بافت کالاماری فشرده شود.

محققان با سرخ کردن نمونه‌ هایشان، آنها را آزمایش کرده و از نتیجه راضی بودند اما می‌ خواستند قبل از اینکه مصرف‌ کنندگان آن را امتحان کنند، محصول را تغییر دهند. ویجایان در این باره گفت: هدف به دست آوردن همان بافت و خواص کشسانی حلقه های کالاماری است که به صورت تجاری در دسترس هستند.

به گزارش سیناپرس، هوانگ در پایان می‌ گوید: فکر نمی ‌کنم موارد شناخته‌ شده آلرژی به پروتئین‌های ریزجلبک یا ماش وجود داشته باشد. محققان امیدوارند که بسیاری از نمونه های اولیه غذاهای دریایی مبتنی بر گیاه را توسعه داده و ارزیابی کنند که چگونه می توان آنها را برای تولید در مقیاس بزرگ توسعه داد.

مترجم: مهدی فلاحی پناه

منبع: EurekAlert

No tags for this post.