ساخت ابر دارو با مولکول جدید سریع و سرسخت

به نظر می رسد دهه ها مطالعه دانشمندانی که یک مولکول مصنوعی جدید و قوی را توسعه دادند که به سرعت ۲۸۵ گونه از باکتری ها را که روی آن آزمایش شده بود از بین برد، آن را به عنوان یک داروی ارزشمند در مبارزه با بحران عفونت ابر میکروبی معرفی کرده است.

به گزارش سیناپرس، این اولین پیشرفت مدرن در آنتی بیوتیک های مصنوعی نیست چراکه اکنون تحقیقات زیادی روی یافتن راه های جدیدی برای مقابله با باکتری های کشنده متمرکز شده که به طور فزاینده ای داروهای قدیمی را از دور خارج می کند.

این مولکول جدید با اختلال در توانایی باکتری برای تشکیل یک لایه لیپیدی بیرونی عمل کرده و هم پاتوژن را می ‌کشد و هم آن را قابلیت تکثیر آن را از بین می برد. پاسخی که می ‌تواند با مقاومت آنتی‌ بیوتیک‌ها ایجاد شده و درمان عفونت‌ها را بسیار دشوارتر می ‌کند.

پی ژو (Pei Zhou) محقق ارشد این مطالعات و پروفسور بیوشیمی در دانشکده پزشکی دوک، گفت: اگر سنتز غشای خارجی باکتری را مختل کنید، باکتری ها بدون آن نمی توانند زنده بمانند. ترکیب LPC-233 با تشکیل لیپید در هر باکتری که روی آن آزمایش شد، مختل شد. در میان ۲۸۵ سویه باکتریایی که در برابر آن قرار گرفت، از جمله برخی با مقاومت آنتی بیوتیکی بالا، همه آنها را به طور موثر و سریع از بین برد.

ژو گفت: LPC-23 می تواند زنده ماندن باکتری ها را در عرض چهار ساعت ۱۰۰ هزار برابر کاهش دهد. در حالی که تمام آزمایش‌ها تاکنون بر روی مدل‌های موش انجام شده است، زمانی که به صورت خوراکی، داخل وریدی و به شکم تزریق شد، موفقیت ‌آمیز بود.به گزارش سیناپرس، LPC-233 همچنین قادر به هدف قرار دادن چیزی بود که معمولاً دوز کشنده باکتری مقاوم به چند دارو بود و شاید سخت‌ترین ابر میکروب برای شکست با مداخلات پزشکی فعلی باشد.

ژو درباره کار خود در ابتدا با سایر محققان، گفت: ما متوجه شدیم که می‌ توانیم ترکیب را تغییر داده و آن را بهتر کنیم. این به روشی مناسب برای مهار تشکیل لیپید منجر شده که سیستم را مختل می کند. علاوه بر این، پس از اتصال ترکیب به LpxC، شکل خود را تغییر می‌ دهد تا به یک کمپلکس پایدارتر تبدیل شود. مهمتر از همه، این موضوع به آن ثبات می دهد تا طول عمر باکتری ها را بیشتر کند.

به گزارش سیناپرس، او در پایان گفت: ما معتقدیم که این ابردارو قدرتمند است زیرا اثر نیمه دائمی روی آنزیم دارد. حتی پس از اینکه داروی غیر متصل توسط بدن متابولیزه شد، آنزیم همچنان به دلیل فرآیند تجزیه بسیار کند مهار می شود.

شرح کامل این تحقیق در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است.

مترجم: مهدی فلاحی پناه

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا