یافته های این مطالعه نشان می دهد که انسان ها به نوعی با یک 'زبان جهانی' صحبت می کنند. این زبان احتمالا تحت تاثیر بیولوژی قرار دارد و مخالف اصل دیرینه زبان شناسی مدرن است که بیان می کند ضرورتا هیچ ارتباطی میان اصوات و معانی لغات وجود ندارد.
'مورتن کریستیانسن' از دانشگاه کرنل می گوید: این الگوهای نمادین صدا مستقل از پراکندگی جغرافیایی انسان ها و مستقل از اصل و نسب زبان، به طور مکرر در سراسر جهان نمایان می شوند.
وی افزود: به نظر می رسد مولفه ای مرتبط با شرایط انسان منجر به ایجاد این الگوها می شود، مولفه ای که نمی دانیم چیست ولی می دانیم که وجود دارد.
در این مطالعه یک گروه بین المللی از محققان متشکل از فیزیکدانان، زبانشناسان و دانشمندان رایانه، تقریبا دو سوم (62 درصد) زبان های مورد استفاده در سراسر جهان امروزی را تجزیه و تحلیل کردند.
تمرکز بررسی محققان بر واژگان پایه در هر یک از این زبان ها قرار داشت و لغات مورد استفاده برای توصیف بیش از 100 مفهوم از رایج ترین مفاهیمی را که انسان همه جا و هر روز بکار می برد مانند 'سگ' ، 'گوش'، 'آب'، 'دندان' و 'تو'، بررسی کردند.
آنها دریافتند که یک رابطه آماری محکم (74 ارتباط صدا- معنی) میان مفاهیم رایج و اصوات صداداری وجود دارد که افراد برای اشاره به آنها تولید می کنند.
به عبارت دیگر، گرچه زبان های خارجی در صورت ندانستن آنها می توانند کاملا گیج کننده باشند اما به واقع معمولا شباهت های زیادی میان آنها دستکم برای رایج ترین لغات مانند ضمایر، اعضای بدن، خصوصیات و افعال وجود دارد.
کریستیانسن گفت: البته این بدان معنی نیست که همه کلمات این اصوات را دارند، اما این ارتباط بسیار قوی تر از چیزی است که انتظار داشتیم و به طور خاص واژگان مورد استفاده برای اشاره به اعضای بدن به طور غیرمنتظره ای ارتباط زیادی میان اصوات و معانی دارند.
این اولین بار نیست که دانشمندان ارتباطی میان اصوات لغات و معانی آنها در زیان های مختلف مشاهده کرده اند، اما تاکنون یک آنالیز گسترده صورت نگرفته بود.
به گزارش ایرنا از پایگاه اینترنتی ساینس الرت،این یافته ها که در نشریه Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است، می تواند تحول واقعا بزرگی در این جامعه علمی ایجاد کند.