دیابت یکی از بیماری های رایج در جهان امروز محسوب می شود و کلید مبارزه و درمان این بیماری نیز کشف فرایندی است که بر اساس آن مشخص شود چگونه بدن ما سطح قند خون مورد نیاز را حفظ می کند؟ در این مسیر پژوهشگران موفق به شناسایی ژنی شده اند که نقشی اساسی در فرایند فوق ایفا می کند.
به گزارش سیناپرس، نتایج یک مطالعه جدید روی بیش از ۵۵ هزار نفر در سراسر جهان اطلاعات ارزشمندی را در مورد فرایند ابتلا به دیابت نوع ۲ در اختیار پژوهشگران قرر داده است.
یافته های پیشین نشان داده بود، انسولین، هورمونی که سطح قند خون را تنظیم می کند، نقش مهمی در ایجاد دیابت نوع ۲ دارد. به طور کلی افراد مبتلا به این بیماری برای تنظیم سطح گلوکز خود به دلیل ترشح ناکافی انسولین یا کاهش حساسیت به انسولین دچار مشکل می شوند.
در حالی که مطالعات قبلی بر موضوع مقاومت به انسولین متمرکز شده بود، محققان دانشگاه کمبریج مکانیسم های مقاومت به انسولین را پس از مصرف یک وعده غذایی یا نوشیدنی شیرین، که عاملی اساسی در دیابت نوع ۲ است، بررسی کردند. این یافته ها می تواند راه را برای درمان این بیماری که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد، هموار کند.
پروفسور استفان اوراهیلی، پژوهشگر مؤسسه علوم متابولیک Wellcome-MRC، و از محققان این تیم مطالعاتی در رابطه با موضوع فوق می گوید: ما می‌دانیم که برخی از افراد مبتلا به اختلالات ژنتیکی نادری هستند که در آنها انسولین در حالت ناشتا که بیشتر روی کبد تأثیر می‌گذارد، کاملاً طبیعی است اما بعد از خوردن غذا یعنی زمانی که بیشتر روی ماهیچه ها و چربی ها تأثیر می گذارد، بسیار ضعیف عمل می کند. در این میان موضوع مبهم این است که مشخص نیست این نوع مشکل با خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط است یا خیر.
به همین دلیل محققان در این مطالعات داده های ژنتیکی ۲۸ پژوهش دیگر را برای شناسایی انواع ژن هایی که بر سطح انسولین پس از چالش گلوکز تأثیر می گذارد، تجزیه و تحلیل کردند. این مطالعه ۱۰ منطقه ژنتیکی مرتبط با مقاومت به انسولین را کشف کرد. در این میان هشت مورد از این مناطق با خطر بالاتر دیابت نوع ۲ مرتبط بودند.
به گزارش سیناپرس، در مناطق ژنتیکی شناسایی شده، محققان ژنی به نام GLUT4 را پیدا کردند که پروتئینی حیاتی محسوب شده و مسئول انتقال گلوکز از جریان خون به سلول ها پس از خوردن غذا است. مطالعات انجام شده نشان داد کاهش مقادیر GLUT4 در بافت عضلانی با این نوع اختلال مرتبط بود.
تحقیقات بیشتر با استفاده از موش های آزمایشگاهی، ۱۴ ژن را نشان داد که نقشی حیاتی در تبادل GLUT4 و جذب گلوکز داشتند که ارتباط ۹ مورد آن با تنظیم انسولین شناخته نشده بود. در این مطالعات همچنین مشخص شد که این ژن‌ها بر حرکت GLUT4 از داخل سلول به سطح آن نقش داشته و بر توانایی سلول برای حذف گلوکز از خون تأثیر می گذارند.
یافته های این مطالعه بینش های ارزشمندی را در مورد مکانیسم های تنظیم گلوکز خون و اهداف بالقوه برای درمان های جدید ارائه می دهد. به بیان دیگر، تشخیص مشکلات در تنظیم گلوکز بعد از مصرف غذا می تواند به عنوان یک نشانه اولیه از افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ باشد.
به گزارش سیناپرس، شرح کامل این یافته ها در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Genetics منتشر شده است.
مترجم: ندااظهری
No tags for this post.