محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق شدند، فرمولی را بدست آورند که وضعیت سازه ها را برای استفاده مجدد بعد از زلزله تعیین می کند.
به گزارش سیناپرس به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، فاطمه سلیمان میگونی دانش آموخته دکترای دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «تعیین شاخص شدت در ارزیابی ریسک فروریزش لرزه ای سازه ها با درنظر گرفتن پس لرزه» گفت: امروزه تحقیق در مورد اثر پس لرزه بر روی رفتار ساختمان ها پس از زلزله اصلی مورد توجه قرار گرفته است.
وی افزود: در روش های مورد بررسی سعی شد تا احتمال فروریزش سازه تحت پس لرزه تعیین شود اما با وجود تلاش های زیاد توسط محققان مختلف، روشی که بتوان توسط آن احتمال فروریزش تحت پس لرزه را تعیین کرد ارائه نشده است.
سلیمان میگونی خاطر نشان کرد: از طرفی دیگر به منظور ارزیابی و طراحی ساختمان تحت پس لرزه به طیف واحد پس لرزه نیاز است؛ با توجه به اینکه برای زلزله ها با بزرگی مختلف و تعداد روزهای بعد از زلزله اصلی چندین طیف وجود دارد، روشی پیشنهاد شد که بتوان از نتیجه تمامی طیف های موجود استفاده کرده و طیف واحدی را پیشنهاد داد که در طراحی و ارزیابی سازه ها مورد استفاده قرار می گیرد.
این محقق خاطر نشان کرد: در این پروژه موفق شدیم تا فرآیندی محاسباتی را ارائه کنیم که توسط آن بتوان احتمال فروریزش سازه ها تحت پس لرزه را به صورت یک مقدار عددی تعیین کرد.
به گفته دانش اموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر، با توجه به این که در کشورهای لرزه خیز از جمله ایران این نیاز احساس می شود که پس از زلزله وضعیت سازه ها را بررسی کرد تا مشخص شود قابل سکونت هستند یا خیر.
وی با بیان اینکه در این پروژه به فرمولی دست یافتیم که می توان وضعیت سازه ها بعد از زمین لرزه را مورد بررسی قرار داد، گفت: با نتایج این پروژه می توان خسارت های جانی را به حداقل رساند و جلوی هدررفت منابع مالی را گرفت.
این محقق اظهار کرد: از جمله ویژگی های این طرح می توان به قابل کاربرد بودن آن در بررسی رفتار ساختمان های واقعی اشاره کرد؛ چراکه روش های پیشنهاد شده توسط محققان قبلی چنین امکانی را فراهم نمی کرد.
وی عنوان کرد: تحقیقات زیادی در زمینه تعیین وضعیت سازه ها پس از زلزله اصلی انجام شده است ولی هیچ یک از آن ها نتوانستند به یک روش نهایی جهت تعیین احتمال فروریزش تحت پس لرزه منجر شوند. بر اساس مطالعات انجام شده توسط این محقق تا کنون این طرح نمونه خارجی نداشته است.
گفتنی است، استاد راهنمای این پروژه پروفسور محسن تهرانی زاده عضو هیات علمی دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر بوده است.
No tags for this post.