دیابتی‌های وابسته به انسولین دیگر مجبور نیستند با تزریق‌های دردناک کنار بیایند. دانشمندان استرالیایی نوع جدیدی از کپسول خوراکی ابداع کرده‌اند که می‌تواند روش تحویل انسولین و سایر داروهای پروتئینی را متحول کند. داروهای پروتئینی سنتی معمولاً از طریق تزریق تجویز می شوند که می تواند برای بیماران ناخوشایند و پرهزینه باشد. با این حال، فناوری جدید طراحی شده توسط محققان دانشگاه ملبورن، استرالیا RMIT یک جایگزین بدون درد ارائه می دهد.
به گزارش سینا پرس فارس، طبق مطالعات این تیم تحقیقاتی، این کپسول های خوراکی در مطالعات پیش بالینی به طور موثر انسولین را تحویل می دهند و این در حالیست که نتایج جذبی حاصله نیز از تحویل تزریقی پیشی می گیرد. این تیم در مورد حرکت به سمت آزمایشات بالینی و بررسی پتانسیل ارائه داروهای پروتئینی دیگر به صورت خوراکی، از جمله نوع جدیدی از آنتی بیوتیک که می تواند با ابر میکروب های مقاوم به دارو مبارزه کند، خوش بین است.
شارلوت کان، محقق ارشد و پروفسور RMIT می‌گوید: «ما یک کپسول خوراکی ساخته‌ایم که می‌تواند نیاز به تزریق دردناک انسولین را از بین ببرد و زندگی میلیون‌ها دیابتی را متحول کند. زمانی که قند خون را کنترل می کنید، اگر در حال خوردن یک وعده غذایی هستید، به واکنش بسیار سریع نیاز دارید که به عنوان انسولین سریع الاثر شناخته می شود. یک فرم کند اثر در بازه زمانی بسیار طولانی تری – تا یک روز یا بیشتر – عمل می کند تا انسولین را در بدن ثابت نگه دارد. اکثر بیماران دیابتی ترکیبی از هر دو نوع انسولین را مصرف می کنند. ما نتایج جذب عالی حدود 50٪ بهتر از تزریق برای همان مقدار انسولین برای فرم کند اثر داشتیم .
دکتر جیمی استراچن، نویسنده اول مقاله از دانشکده علوم RMIT در خصوص نحوه درمان با کپسول خوراکی می گوید: “کپسول دارای یک پوشش ویژه است که به گونه ای طراحی شده است که در محیط با pH پایین معده، قبل از اینکه سطوح pH بالاتر در روده کوچک باعث حل شدن کپسول شود، تجزیه نشود.” ما انسولین را درون یک نانو ماده چرب درون کپسول بسته بندی می کنیم که به استتار انسولین کمک می کند تا بتواند از دیواره های روده عبور کند. این در واقع شبیه نحوه عملکرد واکسن‌های فایزر و مدرنا کووید است که در آن mRNA موجود در آن واکسن‌ها نیز درون چربی‌ها بسته‌بندی می‌شود و به فعال و ایمن نگه داشتن داروها در حین تحویل در بدن کمک می‌کند.
بنابراین گزارش، محققان از همان مقدار انسولین در کپسول های خوراکی و در تزریق استفاده کردند.
برای بسیاری از کارآزمایی‌های پیش بالینی، فرمول‌های خوراکی بر حسب ضرورت حاوی سطوح بسیار بالاتری از انسولین هستند تا پاسخی مشابه با تزریق تزریقی داشته باشند. دکتر سلین والری، دانشمند داروسازی از RMIT و یکی از نویسندگان مطالعه در این خصوص، یادآور شد: این یک راه مقرون‌به‌صرفه برای تحویل داروهای پروتئینی که معمولاً گران هستند، نیست. برای بسیاری از کارآزمایی‌های پیش بالینی، فرمول‌های خوراکی بر حسب ضرورت حاوی سطوح بسیار بالاتری از انسولین برای دستیابی به همان پاسخی هستند که با تزریق تزریقی انجام می‌شود.
این مطالعه در مجله Biometrical Advances منتشر شده است.