اصغر مبارکی مدیر کل دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست درباره فسیل های لرستان گفت: در سال 92 هنگام تعریض جاده در نور آباد لرستان تعدادی فسیل مشاهده و در سال 94 مشخص شد که این یک منطقه فسیلی است .
وی افزود: ابتدا گمان می رفت که فسیل ها انسانی باشند، از این رو به اداره کل میراث فرهنگی استان لرستان گزارش داده شد اما بعد از بررسی مشخص شد که گونه ها جانوری است.
مبارکی اظهار کرد: بررسی محل مشخص کرد که سایتی غنی از فسیل های مهره داران به مساحت 30 متر مریع در 70 کیلومتری لرستان وجود دارد.
مدیر کل دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: بعد از انجام برخی اکتشافات، مشخص شد این مهره داران از خانواده اسب ها، گوشتخواران، پستانداران، زرافه ها و به طور کلی پستانداران خشک زی هستند.
وی یکی ار نکات قابل تامل در این اکتشاف را تشابه زیاد این فسیل ها با فسیل های مراغه در ارتفاعات البرز دانست و افزود: از این رو پیش بینی می شود که دارای قدمتی حدود هفت میلیون سال باشند.
به گفته وی، حدس زده می شود حدود سه هزار قطعه فسیل در سایت لرستان وجود داشته باشد، البته اکنون بیشتر نمونه ها در قالب مخصوص خود قرار دارند که تعداد دقیق فسیل ها نیازمند باز شدن این قالب ها است.
وی تاکید کرد : این تشابه برای ما بسیار حائز اهمیت است زیرا فاصله میان لرستان و مراغه بسیار زیاد است از این رو در حال بررسی موضوع هستیم .
مبارکی ادامه داد: روند عروج فسیل ها و جدا کردن نمونه ها کار بسیار دشوار و حساسی است که باید با دقت انجام شود از این رو تلاش می کنیم هرچه زودتر سایت لرستان پاکسازی و نمونه ها به موزه تاریخ طبیعی سازمان محیط زیست منتقل شود.
مدیر کل دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست ابراز امیدواری کرد که تا پایان سال، سیاهه ای از نمونه های فسیلی لرستان تهیه شود.
وی گفت: تاکنون مناطق زیادی دارای ذخایر فسیلی شناسایی شده اند که استخراج و انتقال آنها نیاز به زمان و امکانات دارد.
به گفته وی، تاکنون 37 گونه از 15 خانواده که عمدتا پستانداران، ببر دندان خنجری و زرافه ها هستند، در سایت های مختلف شناسایی شدند؛ همچنین فسیل نهنگ در چابهار و گاو دریایی در خوزستان شناسایی شده است که تلاش داریم امسال و سال آینده مراحل استخراج و انتقال آنها را انجام دهیم .
مبارکی اظهار کرد: کشف فسیل ها ما را به شناسایی تنوع زیستی و ترکیب گونه ای در گذشته های دور کمک می کند و نشان می دهد که چه گونه هایی در چه زیستگاهی زندگی می کردند که می توان زیستگاه های آن زمان را با حال مقایسه کرد.