غذاخوردن یک کودک یک ساله امری سخت و دشوار است و به هم ریختگی زیادی به همراه دارد، به گونه ای که بیشتر غذا بر روی زمین می ریزد تا اینکه وارد دهان کودک شود. این در حالی است که بررسی های جدید پیامدهای عادات ناسالم غذاخوردن کودکان و ارتباط آنها با اجتماعی شدن کودکان را نشان می دهد.
کودکان به غذای خوب، خواب کافی، فضای مناسب برای بازی و مراقبت های پزشکی نیازمندند. اگر این امکانات برای آنها فراهم شود، کودکانمی توانند زندگی خوبی را شروع کنند و مشکلاتی را که در زندگی با آنها روبرو می شوند، مانند ناراحتی های جسمانی و مشکلات یادگیری را کاهش دهند.
به گفته کترین کینزلر یکی از محققان دانشگاه کورنل هنگامی که کودکان افراد دیگر را در حال غذا خوردن مشاهده می کنند، نه تنها اداب غذا خوردن را از آنها یاد می گیرند، بلکه یاد می گیرند که چه افرادی با آنها در حال غذا خوردن هستند.
آنها برای دست یافتن به نتایج این بررسی هاشیوه های غذا خوردن 200 کودک یک ساله را مورد ارزیابی قرار دادند. به گفته محققان کودکان در سال های نخست زندگی خود نسبت به گروه های فرهنگی بسیار حساس هستند. هنگامی که آنها غذا خوردن فرد دیگر را مشاهده می کنند، روابط اجتماعی را از آنها یاد می گیرند و این موضوع که آنها با چه کسی غذا می خورند و روابط آنها با دیگران در بسیار زود شکل می گیرد.
هنگامی که فیلم افرادی که به زبان یکسان صحبت می کنند به کودکان نشان داده می شود، آنها انتظار دارند که این افراد غذای یکسانی بخورند. همچنین هنگامی که آنها مشاهده می کنند دو فرد به زبان متفاوتی صحبت می کنند و یا رفتار غیر دوستانه ای با یکدیگر دارند، انتظار دارند که غذای مختلف و غیر یکسان داشته باشند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا و ترجمه از مدیکال نیوز،نتایج تحقیقات نشان می دهد که اولویت های غذایی در گروه های اجتماعی شکل می گیرد و متنفر بودن از غذاها یک رفتار اجتماعی است که به کودکان کمک مب کند تا از غذاهای پر خطر به طور غریزی اجتناب کنند.