آن‌گونه که در سایت مرکز مطالعات روان‌شناختی Healthguidance آمده‌است: «جزرومدی که در خلق افراد شاهد هستیم، ناشی از تاثیرات عوامل محیطی و فردی‌ست؛ اما در کنار همه‌ی این عوامل از جمله شغل، خانواده، تغذیه، سلامت و… موضوعی که از نظرها پنهان می‌ماند، تغییرات آب‌وهوایی‌ست».
«مادامی که به باران فکر می‌کنم، امید دارم؛ امید به اینکه اتفاق‌های خوب می‌افتند!» این جمله‌ی زیبا از گفته‌های لئونارد کوهن؛ خواننده و ترانه‌سرای مطرح کانادایی‌ست. هرچند نگاه آدم‌ها به فصل‌ها متفاوت است؛ اما کمتر کسی‌ست که حال‌وهوای روزهای بارانی را دوست نداشته‌باشد؛ حال‌وهوایی که در چندسال اخیر به یک «اتفاق» تبدیل شده و آن‌قدر کم رخ می‌دهد که چشم‌انتظاری برای باران، یکی از نگرانی‌های نوع بشر شده؛ به‌ویژه در کشور ایران که مقدار بارش سالیانه به‌شدت در آن افت کردهاست.
به گزارش روزنامه سایه این‌روزها در آخرین فرصت باقی‌مانده از تابستان درحالی به استقبال پاییز می‌رویم که امیدواریم دست‌کم با عوض‌شدن فصل، اتفاق‌های جوی بهتری را شاهد باشیم. البته موضوع کاهش بارندگی‌ها تنها مختص ایران نیست و تغییر شرایط جوی و گرم‌شدن زمین، باعث شده تا مشابه این روند ناگوار را در کشورهای مختلف ببینیم. بر اساس گزارشی که Worldknowing به‌تازگی منتشر کردهاست، کشور مصر در سال گذشته با ٥٠میلیمتر بارندگی سالیانه در صدر فهرست کشورهایی با کمترین میزان بارندگی قرار داشت.
اگر فکر می‌کنید که این مسئله در کشوری مانند مصر با سطح وسیع و گسترده‌ی بیابا‌ن‌هایش، امری طبیعی‌ست، باید بگوییم که برعکس تصور عموم، تنها به صرف بیابانی‌بودن یک منطقه، نمی‌توان گفت کمترین میزان بارندگی در آنجاست. در مطلبی تحت عنوان «حقایق حقیقت باورنکردنی درباره‌ی باران» که در نشریه‌ی Reader›s Digest منتشر شده، می‌خوانیم: «قطب جنوب در مجموع و به‌شکل متوسط با تنها ٦,٥اینچ بارش سالیانه، مقام اول مناطق کم‌بارش جهان را دارد»؛
امری که واقعا باورنکردنی‌ست. باران، موهبتی طبیعی و برای کره‌ی زمین لازم و حیاتی‌ست؛ اما تنها ویژگی آن محدود به تسهیل شرایط زیستی مانند تاثیراتش بر توسعه، اقتصاد، کشاورزی و… نیست؛ بلکه در روحیه‌ی افراد نیز تاثیرگذار است و به‌تبع آن، در مراودات اجتماعی هم نقش مهمی ایفا می‌کند.
آن‌گونه که در سایت مرکز مطالعات روان‌شناختی Healthguidance آمده‌است: «جزرومدی که در خلق افراد شاهد هستیم، ناشی از تاثیرات عوامل محیطی و فردی‌ست؛ اما در کنار همه‌ی این عوامل از جمله شغل، خانواده، تغذیه، سلامت و… موضوعی که از نظرها پنهان می‌ماند، تغییرات آب‌وهوایی‌ست».
این منبع خبری می‌نویسد که بارندگی‌ها باید در حد تعادل باشند؛ وگرنه مشکلاتی را به‌دنبال خواهد داشت. کم‌شدن بارندگی باعث کاهش آستانه‌ی تحمل ناشی از تاثیرات هوای گرم می‌شود و درعین‌حال، بارندگی بیش‌ازحد، می‌تواند تغییرات هورمونی را سبب شود که نتیجه‌ی آن کاهش سطح انرژی‌ست. برای همین، در مناطقی که میزان بارندگی‌ها بسیار زیاد است و هوا در بیشتر اوقات ابری‌ست، میزان بی‌حالی در افراد بیشتر می‌شود. نکته‌ی مهمی که این منبع به آن اشاره دارد، تاثیر کم‌وزیاد‌شدن بارندگی‌ها بر روابط اجتماعی‌ست.
در این مقاله می‌خوانیم: «مادامی‌که هوا به‌شدت گرم و خشک باشد یا شاهد بارندگی‌های طولانی‌مدت باشیم، افراد کمتر از محل خود خارج می‌شوند و این می‌تواند به کاهش میزان مراودات اجتماعی بینجامد؛ امری که در درازمدت؛ افراد یک جامعه را منزوی‌تر می‌کند».
این درحالی‌ست که بعضی افراد، باران را عاشقانه و تشدیدکننده‌ی احساسات عاطفی می‌دانند. این مسئله می‌تواند درست باشد؛ اما مانند هر عامل محرک دیگری بستگی به میزان و شدت بارندگی دارد. می‌توان گفت نگاه به باران، حتی در فرهنگ‌های مختلف هم تفاوت‌هایی دارد. برای مثال، برای یک شهروند انگلیسی بی‌شک متمایز از یک شهروند عربستانی‌ست.
این نگاه‌های مختلف باعث می‌شود تا نتوانیم بگوییم همه‌ی دنیا به یک چشم به باران می‌نگرند. در مقاله‌ای منتشره در سایت Pitlanemagazine به نکته‌ی جالبی در مورد نگاه فرهنگ‌های مختلف به باران اشاره شده و آمده‌است: «همان‌قدر که غربی‌ها به‌خاطر شدت بارندگی‌ها آواز کودکانه‌ای چونRain Rain Go Away را دارند، در خاورمیانه بر اثر کمبود بارش، دعای باران معنا پیدا می‌کند.
حتی در کشوری مانند بوتسوانا که منطقه‌ای در جنوب آفریقاست، باران یک آرزو محسوب می‌شود؛ تاجایی‌که حتی واحد پول‌شان را پولا نامیده‌اند که در زبان خودشان باران معنا می‌دهد». گزارش اخیر Worldatlas حاکی از آن است که کشور کلمبیا در آمریکای شمالی، پرباران‌ترین منطقه‌ی جهان است و سایر پرباران‌ترین کشورهای جهان در این فهرست سائوتومه و پرنسیپ، پاپوآ گینه نو، جزایر سلیمان، پاناما، کاستاریکا، مالزی، برونئی، اندونزی و بنگلادش هستند.
به گزارش میگنا،این درحالی‌ست که اوضاع ایران در این زمینه اصلا خوب نیست؛ به‌طوری‌که رسانه‌ی بهارنیوز در پنجم مردادماه سال جاری از قول حمید چیت‌چیان؛ وزیر نیرو در نخستین همایش ملی اقتصاد آب نوشت: «در سال‌های اخیر متوسط بارندگی از ٢٥٠ به ٢٤٣ میلیمتر کاهش یافته که یک‌سوم متوسط بارندگی جهان است».
وی با یادآوری افزایش دودرجه‌ای متوسط دمای هوا در کشور، آن را موجب تبخیر بیشتر منابع موجود دانست و گفت: «میزان آب تجدیدشونده که ١٣٠میلیارد متر مکعب بود، اکنون متوسط بلندمدت آن به ١١٦میلیارد متر مکعب کاهش یافته و حتی در سال‌های اخیر از این میزان نیز کمتر شده‌است».
No tags for this post.