بسیاری از جوندگان از سبیل استفاده می کنند تا مسیر خود را در هر نقطه ای احساس کنند. اما به نظر می‌رسد موش‌ها با استفاده از سبیل‌های مخصوص آنتن‌مانند در بالای چشم‌های خود، حرکت ظریف هوا را حس کرده و استفاده از قابلیت سبیل ها را یک قدم جلوتر برده اند.
به گزارش سیناپرس، محققان می گویند: این موهای بلند و نازک ممکن است به موش‌ها کمک کند تا حرکات شکارچیان یا طعمه‌ها را در محیط‌های تاریک و تنگ تشخیص دهند.
آن کلمنس، عصب شناس در دانشگاه ادینبورگ، می گوید: بسیاری از مطالعات روی جوندگان روی سبیل های پوزه متمرکز شده اند. اما انبوهی از سبیل ها فراتر از پوزه، در سایر قسمت های صورت و بدن این موجودات وجود دارد.
در حین کار روی یک دوره تحقیقاتی در آزمایشگاه بیولوژیکی دریایی در وودز هول، ماساچوست، کلمنس و همکارانش متوجه شدند که برخی از سبیل‌های بالای چشم‌های موش‌ها بسیار بلند و ظریف هستند. محققین تعجب کردند که آیا می توان از این موهای برجسته و آشکار که به عنوان سبیل های فوق مداری شناخته می شوند برای تشخیص باد استفاده کرد یا خیر.
موگانینی، عصب شناس در بوئنوس آیرس می گوید: باد حامل مهمی از اطلاعات در مورد محیط به شکل بو، رطوبت و جریان هوا است، اما خیلی کم توسط علوم اعصاب مورد مطالعه قرار گرفته است.
موگانینی، کلمنتس و همکارانشان نحوه رفتار تمام سبیل های روی سر موش ها را در شرایط مختلف باد مقایسه کردند. آنها دریافتند: سبیل های فوق مداری در زیر نسیم های خفیف بیشتر از سایر انواع سبیل تکان می خورند. تصور می‌شود که این نسیم‌های ملایم بیشتر از بادهای شدید، سطوح حرکت معمولی هوا را در محیط طبیعی تقلید می‌کنند.
اشعه ایکس پرقدرت نشان داد: در جایی که فولیکول سبیل فوق مداری با یک عصب برخورد می کند، برآمدگی سلول های عصبی در ساختار دایره ای تری نسبت به سایر سبیل ها متمرکز می شود. به گفته محققان، بنابراین این سبیل ها ممکن است به حرکت از جهات مختلف بسیار حساس باشند.
تحقیقات قبلی نشان داده بود که کوتاه کردن سبیل صورت موش‌ها توانایی جوندگان برای حس باد را کاهش می‌دهد. اما مطالعه جدید نشان می‌دهد که سبیل‌های بالای چشم، ساختارهای تخصصی و حساس به باد هستند. در تاریکی مطلق، موش‌ها مرتباً به سمت جایی که باد از آن می‌وزید می‌چرخیدند، اما زمانی که تیم سبیل‌های فوق مداری را با لیدوکائین بی‌حس کرد، موش‌ها کمتر به سمت باد چرخیدند.
کلمنس می‌گوید: یافته‌های ما نشان می‌دهد که همه سبیل‌های یک حیوان به یک شکل عمل نمی‌کنند.
موگانیئی می گوید: فوک ها دارای سبیل های فوق مداری هستند که الگوهای جریان زیر آب را حس می کنند. این تیم پیشنهاد می‌کند که موش‌ها ممکن است از سبیل‌های حسگر باد خود برای تشخیص حرکات شکارچیان یا طعمه‌ها در تاریکی استفاده کنند.
کلمنس می‌گوید: ممکن است یک حیوان شکارچی از طریق یک تغییر ظریف در جریان هوا احساس شود. موش این را تشخیص می‌دهد و به موقع فرار می‌کند.
مهدی ادیبی، متخصص علوم اعصاب در دانشگاه موناش در ملبورن استرالیا که در این تحقیق شرکت نداشت، می‌گوید: ممکن است سبیل‌ها عملکردهای متعددی داشته باشند. به عنوان مثال، موها ممکن است ارتعاشات امواج صوتی را تشخیص دهند و همچنان می توانند نقش مهمی در کمک به موش ها در جهت یابی محیط اطراف خود با استفاده از لمس داشته باشند.
مترجم:محمدزارعلی
No tags for this post.