به گزارش سیناپرس همدان، تیمی از متخصصان مراقبت های بهداشتی و دانشمندان علوم اعصاب وابسته به چندین مؤسسه در ایالات متحده دریافتند که تزریق پروتئینی به نام کلوتو به گونه خاصی از میمون های (ماکاک های رزوس) مسن تر منجر به بهبود حافظه فعال و توانایی آنها در انجام وظایف خاص می شود.
این تیم در مقاله خود که در مجله Nature Aging منتشر شد، آزمایش‌هایی را که برای شکل رزوس کلوتو به میمون‌های سالخورده انجام دادند و آنچه با انجام این کار متوجه شدند، توصیف کردند.
تحقیقات قبلی نشان داده است که کلوتو، که به طور طبیعی در کلیه ها تولید می شود، در خون گردش می کند و بر طول عمر و سلامت عمومی تأثیر می گذارد.
در سال 1997، تیم دیگری از محققان متوجه شدند که موش هایی که فاقد مقادیر طبیعی کلوتو هستند، از اثرات مشابه پیری رنج می برند. آنها همچنین دریافتند که موش‌های مسن‌تر با سطوح بالاتر کلوتو در خونشان، بیشتر عمر می‌کنند. تحقیقات قبلی نشان داده است که سطح کلوتو در انسان با افزایش سن در بیشتر افراد کاهش می یابد.
در این تلاش جدید، تیم تحقیقاتی می‌خواست بداند آیا دادن این پروتئین به میمون‌های پیر می‌تواند عملکرد شناختی را کند یا بازیابی کند. آنها 18 ماکاک رزوس را انتخاب کردند که از نظر سنی برابر با انسان های 65 ساله یا بالاتر بودند.
هر کدام وظیفه داشتند تا از طریق هزارتو راه خود را طی کنند تا خوراکی پنهان شده را پیدا کنند. سپس آنها را تشویق کردند که هزارتو را تکرار کنند تا ببینند که مستقیم ترین مسیر را به خوبی به خاطر می آورند. در مرحله بعد، محققان کلوتو را به هر یک از میمون‌ها تزریق کردند، این مقدار سطح موجود درخون آنها را به میزانی که در دوران نوزادی آنها بود افزایش داد. پس از چهار ساعت، میمون ها دوباره با هزارتوهای مختلف مورد آزمایش قرار گرفتند. آنها همچنین چندین بار طی دو هفته بعد مورد آزمایش قرار گرفتند.
تیم با بررسی نتایج خود دریافتند که دادن کلوتو به میمون ها منجر به بهبود حافظه فعال آن ها می شود. آنها همچنین دریافتند که وقتی خاطر سپردن مسیرهای هزارتو دشوارتر بود، میمون‌ها با دریافت این ماده پیشرفت‌های بیشتری را نشان دادند، در برخی موارد حتی این مقدار تا 20 درصد افزایش یافت.
محققان همچنین دریافتند که اثرات تجویز کلوتو به میمون ها حداقل تا دو هفته ادامه دارد. یافته های آنها نشان می دهد که دادن این پروتئین به میمون ها منجر به بهبود شناختی می شود. کار بیشتری باید انجام شود تا مشخص شود که آیا می توان آن را به طور منظم و بدون ایجاد آسیب انجام داد یا خیر، و آیا در طول زمان به بهبود فرد منجر خواهد شد. اگر چنین است، تیم انتظار دارد که آزمایش با انسان آغاز شود.
منبع: Nature Aging
مترجم: کیانوش کرمی