اگر میخواهید کودکان زودتر سخن بگوید،بخوانید
مهم است که کودک شما چه می شنود. به گفته یک عصب شناس دانشگاه راتگرز-نیوارک، حتی در هنگام خواب، صداهایی که نوزادان در معرض آنها قرار می گیرند، می تواند نقش بزرگی در رشد زبان، به ویژه برای نوزادانی که در معرض خطر تاخیر در زبان گشودن هستند، ایفا کند.
به گزارش سیناپرس همدان، اگرچه به خوبی شناخته شده است که موسیقی و شنیدن صحبت های والدین، توانایی یادگیری نوزادان را تقویت می کند، اما شواهد محکمی وجود دارد که نشانه های شنیداری مختصر در محیط نوزاد توسط مغز در حال رشد تجزیه و تحلیل می شود و برای هدایت تشکیل شبکه های درگیر در پردازش زبان استفاده می شود.
آپریل بناسیچ، محققی در زمینه انعطاف پذیری اولیه مغز که به مطالعه زبان و رشد شناختی نوزاد می پردازد، نشان داد: نوزادانی که به مدت شش هفته هفته ای یک بار در معرض یک سری صداهای کوتاه غیرگفتاری قرار می گرفتند، می توانستند هجاها را با دقت بیشتری شناسایی و تمایز دهند و در 12 و 18 ماهگی نمرات زبان بهتری در مقایسه با نوزادانی داشتند که این تماس ها را دریافت نکرده بودند. یافته های او در مجله Cerebral Cortex منتشر شد.
این مطالعه نشان میدهد: قرار گرفتن در معرض اصوات غیرگفتاری، که شامل انتقالهای آکوستیک کوچک در 10 ثانیه میلیثانیه است، شبیه به مواردی که به نوزادان امکان میدهد وجود زبان را تشخیص دهند، تشکیل و تقویت اتصالات نورونی که برای پردازش زبان ضروری هستند را تسهیل میکند.
تحقیقات قبلی در آزمایشگاه بناسیچ نشان داد:قرار گرفتن در معرض تعاملی با نشانههای شنیداری خاص تأثیر قابلتوجهی بر شبکههای مغزی حیاتی دارد و در طول زمان هم توجه و هم نتایج زبان نوزاد را بهبود میبخشد. اما هیئت نویسندگان هنوز در مورد اینکه آیا قرار دادن منفعلانه نوزادان در معرض این نوع صداها تأثیری بر شبکه های زبانی خواهد داشت یا خیر، صحبت نمی کنند. در واقع، تأثیرات چشمگیری روی پردازش زبان و نتایج بعدی زبان وجود داشت. نتایج نشان میدهد: پشتیبانی از تواناییهای پردازش سریع شنوایی در مراحل اولیه رشد، حتی با تنها مواجهه غیرفعال، میتواند تأثیر مثبتی بر زبان بعدی داشته باشد.
بناسیچ، استاد علوم اعصاب در مرکز علوم اعصاب مولکولی و رفتاری راتگرز-نیوارک و اولین کرسی کشور در علوم اعصاب شناختی رشدی، گفت: توانایی تأثیرگذاری منفعلانه بر شبکههای زبانی در حال توسعه یک گام بسیار مهم به جلو است. مسیر غیرفعال جایگزین سادهتر و ارزانتری برای ترویج شبکههای بهینه ارائه میکند، و به والدین این فرصت را میدهد تا از رشد معمولی نوزاد در خانه برخوردار شوند و همچنین راهی برای مداخله در دسترس در کلینیک یا مطب پزشک اطفال برای نوزادان در معرض خطر بالای اختلالات زبان رشدی ارائه میدهد.
تحقیقات قبلی او نشان داد که معیارهای توانایی پردازش سریع شنوایی را می توان برای شناسایی نوزادانی که در معرض بالاترین خطر تاخیر و اختلال زبان قرار دارند، استفاده کرد و فرصتی برای مداخله و کاهش پیامدها فراهم کرد.
بناسیچ معتقد است که دانشمندان علوم اعصاب باید سریعتر حرکت کنند تا ابزارهایی برای بهبود سلامت مغز در اختیار مردم قرار دهند. برای این منظور، او شرکتی به نام RAPT Ventures, Inc. (RVI) را تأسیس کرد که اخیراً اولین محصول خود را با نام دستگاه صدای خواب هوشمند RAPTbaby راه اندازی کرد که برای ایجاد محیطی آرام بخش و پشتیبانی شناختی برای والدین برای نوزادان و کودکان خردسال طراحی شده بود. او گفت که تنوع صدا و لحن دستگاه چیزی است که آن را موثر می کند.
او توضیح داد: کودکان به انتقالهای صوتی کوچکی نیاز دارند که مغز باید آنها را تجزیه و تحلیل کند تا زبان را توسعه دهد. مغز آنها برای تجزیه و تحلیل هر صدای محیطی مرتبطی که وارد گوش میشوند به سختی کالیبره میشود. اگر این صداها همه فرکانسهای یکسانی داشته باشند، همه با شدت یکسان، مغز ممکن است به این تغییرات مهم که میتواند مانع ایجاد شبکههای زبانی شود، گوش ندهد.
برای بناسیچ، دسترسی بیشتر به یافته های علوم اعصاب برای عموم و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی، بخش مهمی از ماموریت او به عنوان یک دانشمند است و محصولاتی را که شرکتش ایجاد می کند، اطلاع رسانی می کند. او گفت: من احساس مسئولیت قوی برای تحقق آن می کنم، به ویژه در مواردی که به رشد مغزهای جوان مربوط می شود.
منبع: Cerebral Cortex
مترجم: سید سپهر ارومیهء