محققان دانشگاه پرینستون، به مطالعه حرکات تصادفی دو عنصر ژنی خاص روی یک کروموزوم که برای فعال شدن ژن در فضای سه بعدی، باید با یکدیگر در تماس باشند، پرداخته اند.
به گزارش سیناپرس، نقشه مولکولی موجودات زنده روی ژن هایی نوشته شده اند که در DNA ذخیره می شوند. DNA پلیمری است که از قطعات کوچکتر تشکیل شده است و در هسته هر سلول قرار دارد. به گفته محققان، بسته به ارگانیسم، پلیمر DNA می تواند تا چندین متر طول داشته باشد، با این حال اندازه هسته در حد میکرون است.
پژوهشگران دریافتند: علی رغم اینکه کروموزوم ها به شدت متراکم هستند، ایستا نبوده و همواره در حال چرخش هستند. این پویایی ها بسیار مهم است. هر زمان که یک ژن خاص، باید فعال شود، دو ناحیه روی پلیمر که ممکن است بسته به ارگانیسم، فاصله زیادی از هم داشته باشند، باید در تماس با یکدیگر قرار گیرند و به هم متصل شوند.
تنها زمانی این اتفاق می افتد که یک ماشین سلولی، قادر است اطلاعات ژن را بخواند و مولکول RNA را تشکیل دهد؛ که در نهایت پروتئین هایی را به وجود می آورد که برای تمام فرآیندهایی که یک موجود زنده، برای حیات به آنها نیاز دارد، ضروری اند.
محققان افزودند: با روش هایی که قبلاً استفاده می شد، می توان دید ایستایی از فاصله بین این عناصر به دست آورد، اما درک تکامل این سیستم در طول زمان با این روش ها، غیر ممکن است؛ بنابراین ما تصمیم گرفتیم تا نگاهی پویا به نحوه سازماندهی این عناصر و چگونگی حرکت آنها در فضای سه بعدی بیندازیم.
به گزارش سیناپرس، برای رسیدن به این هدف، دانشمندان، از طریق دستکاری ژنتیکی، روشی را برای ردیابی این دو عنصر DNA در یک دوره زمانی معین در جنین مگس ایجاد کردند. تنها هنگامی که دو نقطه به هم نزدیک شدند، ژن فعال شد. محققان گفته اند، این بازخوانی بصری از نحوه نزدیک شدن دو ناحیه DNA به یکدیگر، اطلاعات زیادی را در مورد مسیر حرکت آنها به ما داد.
این مطالعه، دنیای زیست شناسی و فیزیک را به یکدیگر پیوند می دهد و بینش هایی را در مورد ویژگی های یک کروموزوم ارائه می دهد که ممکن است به درک جزئیات تعامل و فعال شدن ژن ها کمک کند.به گزارش سیناپرس، یافته های این مطالعه در مجله Science قابل دسترسی هستند.
مترجم: سنا دلفیه
No tags for this post.