به گزارش سیناپرس همدان، بر اساس مطالعه ای که اخیراً در مجله تحقیقات بالینی منتشر شد، محققان Northwestern Medicine مکانیسم جدیدی را کشف کرده اند که جذب نوتروفیل در بافت را در طول التهاب تنظیم می کند، که می تواند برای درمان بیماری ها و شرایط التهابی مختلف هدف قرار گیرد.
نوتروفیلها سلولهای ایمنی تخصصی به نام سلولهای موثر هستند که در جریان خون گردش میکنند و پس از یک سیگنال از رگهای خونی به بافتهای اطراف مهاجرت میکنند، جایی که تعداد بیشتری از عوامل آسیب رسان میتوانند التهاب و آسیب بافتی را تشدید کنند.
در حالی که مهاجرت و سیگنال دهی نوتروفیل قبلا مورد مطالعه قرار گرفته است، مکانیسم هایی که این پاسخ جذب نوتروفیل را آغاز می کنند ناشناخته مانده اند.
رونن سوماگین، دانشیار پاتولوژی در بخش آسیب شناسی تجربی و نویسنده ارشد این مطالعه، گفت: چیزی که ما واقعاً سعی کردیم روی آن تمرکز کنیم این است که چه نشانه هایی این مجموعه واکنش های جذب و فراخوانی را آغاز می کند.
برای اینکه نوتروفیل ها به خارج از جریان خون مهاجرت کنند و پاسخ ایمنی را آغاز کنند، باید به سلول های اندوتلیال که سمت مجرای دیواره رگ خونی را می پوشانند، بچسبند. در مطالعه حاضر، تیم سوماگین با هدف شناسایی مکانیسمهای دقیق شروع کننده این فعل و انفعالات چسبنده بود.
تصویربرداری سروزی با میکروسکوپ intravital مخاط روده در موش های نشان دهنده CX3CR1-EGFP به دنبال التهاب ناشی از LPS شکل گرفت. عروق با رنگآمیزی فلورسانس PECAM-1 (آبی) و نوتروفیلها با رنگآمیزی Ly6G (قرمز) مشخص میشوند. مشاهده می شود که نوتروفیل ها در نواحی مجاور ماکروفاژهای مرتبط با عروق برهمکنش می کنند و محکم به دیواره عروق می چسبند.
ما مدتهاست میدانیم که نوتروفیلها در همه جا از دیواره رگ عبور نمیکنند؛ این تصادفی نیست. مکانهای خاصی وجود دارند که برای پشتیبانی از عبور نوتروفیل از دیواره رگ مجهزتر هستند، و چیزی که باعث میشود این امر واقعاً جالب باشد این است که یک نوتروفیل می رود و سپس دومی و سومی به دنبال آن وارد می شوند، و آنها واقعاً به این مکان هایی که ما و دیگران آن را “نقاط داغ” می گوییم می چسبند. اینجاست که آنها دوست دارند مهاجرت کنند، به این معنی که این نقاط، به هر دلیلی، بهتر از سایر قسمت ها برای پذیرش این عمل مناسب است.
محققان با استفاده از میکروسکوپ intravital بدون وقفه برای مطالعه رگهای خونی در بافت روده ملتهب موش، دریافتند که ماکروفاژها (گلبولهای سفید تخصصی) به سلولهای اندوتلیال جذب میشوند که سپس مکانیسمهای خاصی را فعال میکنند که به نوتروفیلها میگوید کدام مکان یا نقاط “داغ” هستند و می توانند به رگ های خونی بچسبند.
در طول این فرآیند جذب، ماکروفاژها دیواره رگ خونی را لمس می کنند و سپس یک سایتوکین التهابی به نام TNF-alpha آزاد می کنند که به گیرنده TNF به نام TNFR2 روی سلول های اندوتلیال متصل می شود. سپس این برهمکنش باعث بیان مولکول های چسبنده بر روی سطح سلول های اندوتلیال مانند ICAM-1 می شود که به نوبه خود یک کانون ایجاد می کند.
سوماگین گفت: این ترکیبی از لمس ماکروفاژ و فعال سازی سلول های اندوتلیال و القای ICAM یک کانون برای نوتروفیل ها ایجاد می کند تا سپس مهاجرت کنند. بنابراین ما فکر می کنیم که ماکروفاژها تشکیل این نقطه داغ را هدایت می کنند و به نوعی به عنوان نگهبانان دروازه مهاجرت نوتروفیل ها عمل می کنند.
به گفته سوماگین، این مکانیسمهای تازه شناسایی شده میتوانند هدفی بالقوه برای درمان بیماریهای مختلف ناشی از التهاب از طریق تنظیم فرآیند جذب نوتروفیل باشند.
سوماگین گفت: ما اکنون میتوانیم ارتباط ماکروفاژ- سلول اندوتلیال را هدف قرار دهیم تا از ایجاد آن نقاط جلوگیری یا تسریع کنیم.
منبع: Journal of Clinical Investigation
مترجم: کیانوش کرمی