محققان دانشگاه کمبریج، در مطالعه اخیر خود، تفاوت هایی را در لوب پیشانی بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) کشف کرده اند. یافته های این مطالعه، حاکی از عدم تعادل شیمیایی بین دو ناقل عصبی مهم، با نام های گلوتامات و GABA در دو ناحیه پیشانی مغز این بیماران هستند.
به گزارش سیناپرس، اختلال وسواس فکری-عملی یا OCD، اختلالی شایع، مزمن و طولانی مدت است که فرد در آن دچار افکار و رفتار غیر قابل کنترل و مکرر می شود و احساس می کند باید چندین بار این افکار و رفتار را تکرار کند. OCD شدید یک اختلال سلامت روان است که می تواند منجر به انزوای اجتماعی و از دست دادن موقعیت های شغلی شود. در موارد شدید، عدم کنترل و احساس ناامیدی ناشی از OCD می تواند حتی به افکار خودکشی بیانجامد.
پژوهشگران دریافتند: این یافته ها مسیرهای جدیدی را برای درمان اختلال OCD، که حدود 3 درصد از جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد، باز می کنند.
گلوتامات، یک ماده شیمیایی عصبی “تحریک کننده” است؛ به عبارت دیگر، این ماده شیمیایی، تکانه های الکتریکی که نورون ها را برای ارسال اطلاعات به اطراف شبکه های مغز بر می انگیزند، آسان می سازد. در مقابل، GABA یک انتقال دهنده عصبی بازدارنده است که برخلاف گلوتامات تحریک پذیری عصبی را کاهش می دهد.
محققان، سطوح گلوتامات و GABA را در مناطقی از قشر مغز، اندازه گیری کردند و دریافتند: مبتلایان به OCD در مقایسه با سایر افراد، دارای سطوح بالاتری از گلوتامات و سطوح پایین تری از GABA در قشر کمربندی قدامی خود هستند.
دانشمندان افزودند: هرچه آگاهی ما از اختلال OCD گسترش یابد، توسعه روش های درمانی موثرتر نیز آسان تر می شود. بررسی های ما نشان داد:سطوح بالاتر از حد گلوتامات و سطوح پایین تر از حد GABA منجر به اختلال در مدارهای عصبی، در مناطق کلیدی مغز بیماران می شوند؛ این یافته ها می توانند برای ایجاد استراتژی های درمانی جدید، مفید باشند.
به گزارش سیناپرس، یافته های تحقیقاتی در مجله Nature Communications منتشر شده اند.
مترجم: سنا دلفیه
No tags for this post.