تیمی از پژوهشگران دانشگاه کمبریج به سرپرستی امانوئلا کریستیانی در حال بررسی و تجزیه و تحلیل بقایای میکرو فسیل های باقی مانده در جرم ها و رسوبات دندانی متعلق به انسان هایی هستند که در عصر مزولیتیک یا میان سنگی زندگی کرده و معیشتی مبتنی بر شکار و جمع آوری غذا داشتند.
انسان های ساکن اروپای مرکزی در روزگار میان سنگی از انواع غلات و مواد دارای نشاسته از جمله گندم، جو، ارزن، نخود و عدس استفاده می کردند. مصرف این گیاهان و دانه های خوراکی تاثیرات خاص خود را بر فرسایش دندان های انسان داشته و به این ترتیب می توان الگوهای تغذیه انسان را در روزگار فوق مورد مطالعه قرار داد.
این افراد در حدود 8 هزار و 600 سال پیش و در مناطق مرکزی اروپا زندگی می کردند. دوران میان سنگی یا مزولیتیک یکی از دوران پیشنهادی جهت طبقه بندی مراحل پیشرفت جوامع انسانی در روزگار پیش از تاریخ بر مبنای ساخت ابزارها و ادوات سنگی است. در این دوران انسان قادر به ساخت و استفاده از ابزارهای سنگی کوچک و ظریفی شد که میکرولیت نام دارند.
پژوهشگران در این مطالعات دریافتند که انسان های ساکن اروپای مرکزی در روزگار میان سنگی از انواع غلات و مواد دارای نشاسته از جمله گندم، جو، ارزن، نخود و عدس استفاده می کردند. مصرف این گیاهان و دانه های خوراکی تاثیرات خاص خود را بر فرسایش دندان های انسان داشته و به این ترتیب می توان الگوهای تغذیه انسان را در روزگار فوق مورد مطالعه قرار داد. از سوی دیگر ریز فسیل های باقی مانده در رسوبات دندانی فسیل های متعلق به این دوران نیز صحت نظریه فوق را تائید می کند.
لازم به توضیح است که انسان در دوران میان سنگی هنوز موفق به کاشت محصولات کشاورزی نشده و تنها از دوران نوسنگی است که کشاورزی آغاز می شود و گیاهان مصرفی در دوره مزولیتیک همگی از انواع گونه های وحشی و خودروئی هستند که در آزمایش های انجام شده مشخص شد جوامع انسانی اروپای جنوبی از این گیاهان در دوران نوسنگی برای کاشت محصول و کشاورزی استفاده کرده اند.
به باور این پژوهشگر دانشگاه کمبریج، این غلات و دانه های گیاهی از طریق ارتباطات اجتماعی انسان های دوران پیش از تاریخ و در حدود 400 سال پیش از آغاز عصر نوسنگی و شروع کشاورزی و اهلی کردن حیوانات ، به مردم ساکن مناطق فوق معرفی شده بود. به طور کلی تحولات رخ داده در عصر نو سنگی شامل تغییرات گسترده ای در سبک زندگی و ابزار سازی انسان است که شامل آغاز کشاورزی و ساخت ادوات کشاورزی، اهلی کردن و پرورش حیوانات و گیاهان، ساخت سفال و ساخت خانه هایی با کمک تیرهای چوبی است.
منبع: archaeology
ترجمه: احسان محمدحسینی
No tags for this post.