سیاه چاله کلان جرم راه شیری و انفجار سهمگین 6میلیون سال قبل
در مرکز کهکشان راه شیری سیاه چاله کلان جرمی وجود دارد که امروز تقریبا آرام است. اما یک تحقیق جدید نشان می دهد که آرامش نسبی این سیاه چاله بعد از یک انفجار برقرار شده است.
بر اساس این مطالعه جدید که در مجله Astrophysical منتشر شد، انتقال سیاه چاله راه شیری به دوران سکون پیرو وقوع یک انفجار در حدود شش میلیون سال پیش شروع شد و بازتاب امواج پر انرژی حاصل از آن انفجار را امروز هنوز می توان مشاهده کرد.
محققان مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونین حین مطالعه ماده مفقوده راه شیری به شواهدی از این امواج پر انرژی دست یافتند.
محاسبات نشان می دهند که وزن کهکشان راه شیری حدود 1 تا 2 تریلیون برابر خورشید ما است.
حدود پنج ششم این کهکشان به شکل ماده نامرئی و مرموز تاریک است و یک ششم باقی مانده وزن کهکشان ما و یا به عبارتی 150 تا 300 میلیارد جرم خورشیدی، از ماده معمولی است.
این در حالی است که با احتساب وزن تمامی ستاره ها، گازها و گرد و غباری که در کهکشان راه شیری مشاهده می شوند، مشخص می شود که تنها حدود 65 میلیارد جرم خورشیدی وجود دارد. به نظر می رسد که بقیه ماده معمولی- متشکل از نوترون ها، پروتون ها و الکترون ها، مفقود شده اند.
محققان معتقدند که ماده مفقوده به صورت پوشش نازکی از گاز در سراسر این کهکشان درآمده است.
'فابریزیو نیکاسترو' یک محقق و یک کارشناس اختر فیزیک در موسسه ملی اختر فیزیک ایتالیا می گوید، با بررسی آرشیو رصدهای اشعه ایکس سفیه فضایی XMM-Newton متوجه شدیم که این ماده مفقوده به شکل یک مه گازی یک میلیون درجه ای بر کهکشان ما سایه افکنده است. این مه، اشعه های X را از منابع دوردست تر جذب می کند.
محققان با اندازه گیری اشعه های ایکس جذب شده موفق شدند مقدار و توزیع این گاز را در سراسر راه شیری اندازه بگیرند.
یافته های حاصل از این مطالعه نشان می دهد که این گاز شش میلیون سال پیش توسط انفجاری ناشی از کوازار (اختروش) در مرکز راه شیری خارج شده است. کوازار یک هسته فعال به شدت نورانی و دوردست است که متعلق به یک کهکشان جوان است.
این امواج تکانه یک حباب در حال گسترش از فضای بدون گاز درست کرده اند که باعث شده این سیاه چاله کلان جرم، دیگر گاز تازه ای برای مصرف نداشته باشد.
وجود مجموعه ای از ستاره های 6شش میلیون ساله در مرکز این کهکشان نیز این بازه زمانی را تایید می کنند زیرا این ستاره ها از ماده ای درست شده اند که زمانی این سیاه چاله گرسنه را تغذیه می کردند.
به گزارش ایرنا از یونایتدپرس، گرچه حباب گازی اسرار این ماده مفقوده را به طور کامل حل نمی کند اما ستاره شناسان را به شناخت ترکیبات منحصر به فرد این کهکشان نزدیک تر می کند.
