میزبانی از کرم نواری انگلی معمولا حالت مطلوبی نیست اما زندگی یک مورچه آلوده با نام علمی Temnothorax nylanderi متفاوت است.
به گزارش سیناپرس، فرض کنید مورچه ای از این گونه با مدفوع دارکوب تماس پیدا کرده و به کرم نواری (Anomotaenia brevis) آلوده می شود. جالب اینجاست که این مورچه ممکن است در نهایت سه برابر بیشتر از همتایان خود عمر کند. گفتنی است که مورچه‌های غیر آلوده کارهای مورچه آلوده را انجام داده، آن را حمل می کنند، به آن غذا می دهند و تا آخر روز مراقب آن ها هستند.
گروهی از محققان به سرپرستی سوزان فویتزیک (Susanne Foitzik) حشره شناس در دانشگاه یوهانس گوتنبرگ آلمان اکنون توضیحی ممکن برای این سبک زندگی عجیب و غریب پیدا کرده اند. وقتی کرم نواری در روده مورچه وارد می شود، به نظر می رسد که آنتی اکسیدان‌ها و سایر پروتئین‌ها را به جریان خون این موجودات پمپاژ می کند.
هنوز مشخص نیست که این پروتئین های خاص چه اثراتی بر سلامتی دارند، اما این احتمال وجود دارد که آنها بخشی از چیزی باشند که به مورچه های آلوده کمک می کند جوان بمانند.
در چرخه زندگی کرم نواری Anomotaenia، مورچه تنها نیست. حالت تولید مثل بالغ آن در بدن یک دارکوب اتفاق می افتد، به این معنی که انگل علاقه خاصی به جوان نگه داشتن میزبان موقت خود دارد.
تحقیقات نشان داد: مورچه‌های کارگر که وظیفه مراقبت از همتایان آلوده خود را بر دوش دارند، خیلی زودتر مردند و اگرچه به نظر می رسید نه مورچه‌های آلوده و نه مراقبان نشانه‌های فیزیولوژیکی استرس را نشان نمی‌د هند. از آنجایی که مورچه های آلوده بسیار جوان به نظر می رسیدند، محققان همچنان کنجکاو بودند تا دریابند چه چیزی می تواند به آنها کمک کند عمر طولانی تری داشته باشند.
محققان در مطالعه جدید خود که هنوز مورد بررسی قرار نگرفته اند، مجدداً مورچه های آلوده و غیر آلوده را با هم مقایسه کردند و این بار سطح پروتئین موجود در همولنف مورچه ها (معادل جریان خون بی مهرگان) را بررسی کردند.
دانشمندان دریافتند: پروتئین‌های کرم نواری بخش قابل توجهی از پروتئین‌هایی را تشکیل می دهند که از جریان خون می گذرند و دو تا از فراوان‌ترین آنها آنتی‌اکسیدان بودند. برخی از پروتئین‌های دیگر می‌توانند توضیح دهند که چرا با مورچه‌های آلوده مانند خانواده سلطنتی رفتار می شود.
یک پروتئین به نام ویتلوژنین مانند A که در سطوح بالایی در انواع آلوده یافت می شود توسط انگل تولید نمی شود بلکه توسط خود مورچه تولید می شود. شناخته شده است که این پروتئین تقسیم کار و تولید مثل را در جوامع مورچه تنظیم می کند.
در نتیجه، محققان فکر می کنند که این پروتئین ممکن است به نحوی بر رفتار مورچه‌ها تأثیر بگذارد، به گونه ای که دیگران را فریب دهد تا روی آنها تمرکز کنند. به گزارش سیناپرس، چیزی که هنوز مشخص نیست این است که آیا کرم نواری به طور فعال بیان ژن پروتئین‌های مورچه ای مانند ویتلوژنین A را دستکاری می کند یا اینکه این یک محصول جانبی تصادفی عفونت انگلی است.
به گزارش سیناپرس، فویتزیک می گوید: از آنجایی که تفاوت‌های کاستی در حشرات اجتماعی معمولاً به دلیل تفاوت‌های ژنتیکی نیست، بلکه توسط بیان ژنی متفاوت کنترل می شود، اثبات اینکه یک انگل بدن مورچه را به جای بدن مورچه ای که در پاسخ به مهاجم عمل می کند، دستکاری می کند، بسیار دشوار خواهد بود.
شرح کامل این مطالعه در مجله bioRxiv موجود است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
No tags for this post.