بین سال های 1990 تا 2010 میلادی، آلودگی ناشی از ویروس ها، باکتری ها و میکروارگانیسم های دیگر و آلودگی های سمی ماندگار مانند انواع کود و آلودگی های نفتی در رودخانه ها و دریاچه های سه قاره بیش از نیمی و میزان شوری آب دریاچه ها حدود 30 درصد افزایش یافته است.
بر اساس گزارش برنامه محیط زیست سازمان ملل (UNEP) رشد جمعیت، گسترش کشاورزی و افزایش میزان فاضلاب خام آزاد شده در دریاچه ها و رودخانه ها، دلیل اصلی آلودگی آب است و حدود 323 میلیون نفر را در معرض عفونت های مرگبار قرار داده است. معضل کیفیت آب در مقیاس جهانی و شمار افرادی که در معرض آلودگی و عفونت قرار دارند، بسیار بیش از انتظار متخصصان بوده است؛ با این حال هنوز تعداد قابل توجهی از رودخانه ها شرایط خوبی دارند و باید محافظت شوند.
در این گزارش آمده است حدود یک چهارم رودخانه ها در آمریکای لاتین، 10 تا 25 درصد از رودخانه های آفریقا و بیش از 50 درصد از رودخانه های آسیا آلودگی جدی دارند.
گزارش UNEP نشان می دهد سالانه حدود 3.4 میلیون نفر بر اثر بیماری هایی مانند وبا، حصبه، فلج اطفال و اسهال جان خود را از دست می دهند. این بیماری ها با پاتوژن های موجود در آب های آلوده مرتبط هستند. این مطالعه به صورت تخمینی نشان می دهد بیش از 164 میلیون نفر در آفریقا، 134 میلیون نفر در آسیا و 25 میلیون نفر در آمریکای لاتین در معرض عفونت ناشی از آب آلوده قرار دارند.
متخصصان بر این باورند که ساخت مجراهای فاضلاب بیشتر برای حل این معضل کافی نیست و باید به راه حلی برای مقابله با فاضلاب اندیشید.
به گزارش ایرنا ازبنیادتامسون رویترز، روند رو به رشد آلودگی آب در مرحله بحرانی قرار دارد. متخصصان معتقدند تصفیه آب های سطحی بسیار پرهزینه تر از به کارگیری ابزار مناسب برای پیشگیری از آلودگی است و زمین خشک ما نیازمند تدبیری جدیست.