چرا بشر همچنان در متن برنامه های اکتشافاتی قرار دارد؟

با حضور انسان یا بدون حضور انسان، مسأله این است. در عصری قرار داریم که اکتشافات وارد دوران تازه ای شده است. امروزه بشر از بیابانهای سوزان گرفته تا جنگلهای ناشناخته، قطبهای شمال و جنوب زمین و حتی ماه دست به اکتشافاتی می زند که هدف نهایی آن پاسخ دادن به انبوهی از پرسشهای بی جواب است. اما نکته اینجاست که به رغم گذشت سالهای طولانی از تحولات فناورانه، هنوز جایگزین مناسبی برای انسان به عنوان مغز متفکر برنامه های اکتشافی پیدا نشده است.

امروزه ماشین آلات متنوعی ارایه شده است که قابلیت انجام بسیاری از کارهای انجام شده توسط محققان و کاشفان را دارند. آنها می توانند کارهای محول شده را بارها و بارها انجام دهند اما سؤال این است که چرا هنوز هم محققان و کاشفان مرد و زن راهی مأموریتهای اکتشافاتی خطرناکی می شوند که می توان به جای آنها از روباتها استفاده کرد؟

تازه ترین مثالی که می توان در این زمینه مطرح کرد مربوط به چین می شود جایی که یک ماجراجوی علمی به نام «کو وی چنگ» امیدوار است نام خود و کشورش را با ترتیب دادن برنامه های اکتشافاتی سازماندهی شده در منطقه «هادال» در دنیا مطرح کند. این منطقه عمیق ترین نقطه اقیانوسی در دنیا به شمار می آید. تصور می شود عمق این منطقه بالغ بر 6 هزار متر باشد. دکتر کو بنیانگذار و مدیر مرکز تحقیقات فناوری و علوم هادال (HAST) در دانشگاه اقیانوس شانگهای است.

تلاش محققان ماجراجویی همچون دکتر کو گویای آن است که بشر به رغم توسعه فناوریهای پیشرفته روباتیکی، هنوز خود را در متن بسیاری از برنامه های مخاطره آمیزی قرار می دهد که هدف نهایی آنها ارایه پاسخ به پرسشهای انبوه بشر درباره ناشناخته های زمین و فضاست

او چهار سال پیش و با زیردریایی سرنشین دار Jiaolong که به عمق 7062 متری گودال ماریانا در غرب اقیانوس آرام نفوذ کرد در چین به عنوان یک قهرمان ملی و در دنیا به عنوان یک ماجراجوی علمی برجسته معرفی شد.

بدین ترتیب چین وارد باشگاهی متشکل از کشورهای اندکی شد که زیردریایی هایی را برای توسعه اکتشافات در گودال مارینا تدارک دیده است. در این باشگاه خاص کشورهای آمریکا، فرانسه، ژاپن و روسیه قرار داشتند و حالا چین هم یکی از اعضای آن است.

از زمان دکتر کو چشم به منطقه هادال و بستر گودال ماریانا دوخته است. بستر گودال ماریانا در عمق 11 هزار متری از سطح آب اقیانوس قرار دارد و می توان آن را عمیق ترین بخش از سطح زمین به شمار آورد. تلاش محققان ماجراجویی همچون دکتر کو گویای آن است که بشر به رغم توسعه فناوریهای پیشرفته روباتیکی، هنوز خود را در متن بسیاری از برنامه های مخاطره آمیزی قرار می دهد که هدف نهایی آنها ارایه پاسخ به پرسشهای انبوه بشر درباره ناشناخته های زمین و فضاست.

منبع: economist

مترجم:مهدی پیرگزی

No tags for this post.