کشف بطری های عطر ۲ هزار ساله در روم باستان

باستان شناسان در یک کشف عجیب و غیر عادی موفق به شناسایی بطری های عطر باستانی شدند که توسط مردم روم استفاده می شد.

به گزارش سیناپرس، یافته های جدید باستان شناسان منجر به شناسایی رایحه عطر مورد استفاده مردم این امپراتوری در حدود ۲ هزار سال پیش شد.

در حقیقت باستان شناسان پس از باز کردن یک شیشه مهر و موم شده از عطر رومی مربوط به دوران ابتدای مبدا تاریخ میلادی توانستند بوی عطر مردم باستان را حس کنند. این بو شبیه به روغن نعناع هندی است و هنوز به خوبی از این بطری عطر ۲ هزار ساله استنشاق می شود.

گفتنی است این ظرف عطر با یک درپوش دولومیت، نوعی کربن، مهر و موم شده بود و با قیر محکم پوشانده شده بود. این بسته بندی به حفظ فوق العاده محتویات در این ظرف شیشه ای کوچک کمک کرد. این ظرف در سال ۲۰۱۹ در حفاری باستان شناسی در مقبره ای به دست آمده بود که در طول یک پروژه ساخت خانه در Calle Sevillat مورد بررسی قرار گرفت.

این سایت در کارمو، که امروزه به عنوان کارمونا شناخته می شود، در نزدیکی سویا در اسپانیا واقع شده است. به گفته باستان شناسان محتویات داخل این شیشه عطر در ظرف کوارتزی که به طور بی عیب و نقصی مهر و موم شده بود، حفظ و جامد شده بود.

به نظر می رسد این مقبره یک آرامگاه ویژه است که احتمالاً متعلق به یک خانواده ثروتمند بوده و در کنار اقلام متعدد مرتبط با مراسم تدفین، شش خمره نیز در این محل یافت شد که شامل بقایای سه مرد و سه زن بود. درون یکی از کوزه های شیشه ای که بقایای اسکلت سوزانده شده زنی بین ۳۰ تا ۴۰ ساله را در خود جای داده بود، یک کیسه پارچه ای پیدا شد. این کیسه حاوی سه مهره کهربا و یک فلاسک کوارتز کوچک بود که به شکل آمفورا حک شده بود و عطر را در داخل خود نگه می داشت.

به گزارش سیناپرس، جنبه واقعاً خارق‌العاده این کشف، ماهیت کاملاً مهر و موم شده ظرف و حفظ بقایای جامد عطر درون آن بود که امکان مطالعه دقیق ترکیب آن را فراهم می ‌کرد.

پروفسور خوزه رافائل رویز آربولا ، استاد رشته شیمی آلی در دانشگاه کوردوبا، این نمونه را تجزیه و تحلیل کرد. او و تیمش از روش مبتنی بر پراش اشعه ایکس و کروماتوگرافی گازی همراه با طیف سنجی جرمی برای تشخیص اجزای عطر استفاده کردند.

محققان دریافتند: درپوش استوانه ای کوچک از دولومیت ساخته شده و کاملاً مناسب بوده و با قیر مهر و موم شده است. در ادامه و با آنالیز محتویات داخل شیشه، دو جزء کلیدی عطر شناسایی شد، پایه بایندر عطر که به حفظ عطر کمک می کند و خود اسانس معطر. تجزیه و تحلیل ها نشان می دهد پایه این عطر نوعی روغن نباتی و احتمالا روغن زیتون بود. اسانس این عطر نیز از گیاه پاتچولی گرفته شده و اسانسی است که از گیاهی هندی به دست می ‌آید. این گیاه به نام نعناع هندی شهرت داشته به طور گسترده در عطرسازی مدرن استفاده می شود، اما استفاده از آن در زمان رومیان قبلا ناشناخته بود.

به گزارش سیناپرس، شرایط این مقبره و مواد مورد استفاده برای ساخت ظرف نگهدارنده عطر، نشان می ‌دهد که این آرامگاه متعلق به یک خانواده اشرافی بوده است.شرح کامل این مطالعه در آخریبن شماره مجله تخصصی Heritage منتشر شده است.

مترجم: احسان محمدحسینی

No tags for this post.