پروژه استیون هاوکینگ و میلیارد روسی هدفمند شد

استیون هاوکینگ، فیزیکدان نجومی مشهور و یوری میلنر، میلیاردر روسی چند ماه پیش از برنامه بلندپروازانه خود برای ارسال نخستین کاوشگرهای میان‌ستاره‌ای به سیستم ستاره‌ای نزدیک در 20 تا 30 سال آینده خبر دادند و  کشف سیاره شبه‌زمینی جدید می‌تواند این طرح را هدفدار کند.

میلنر در آن زمان بودجه‌ای در حدود 100 میلیون دلار را برای این پروژه که "دستاورد استارشات" نام دارد، در نظر گرفته بود. هدف این پروژه، ارسال فضاپیماهای کوچک با سرعت 20 درصد سرعت نور در فضا توسط سیستم نیروی محرکه لیزری است.

این نانوفضاپیماها به مقصد سیستم ستاره‌ای آلفا سنتوری ارسال می‌شوند که 4.37 سال نوری با منظومه شمسی فاصله دارد.

اکنون کشف سیاره شبه‌زمینی " پروکسیما B" در این سیستم که احتمالا از حیات برخوردار است، می‌تواند به برنامه‌های این تیم سرعت ببخشد.

هفته گذشته، دانشمندان رصدخانه جنوب اروپا و دانشگاه هاروارد از کشف این سیاره خبر دادند که نزدیکترین سیاره فراخورشیدی کشف شده تاکنون است.

پروکسیما B در اطراف یک ستاره کوتوله قرمز در منظومه آلفا سنتوری موسوم به پروکسیما سنتوری گردش می‌کند که کوچکترین ستاره در این سیستم محسوب می‌شود.

این کشف، هدف جدیدی را در اختیار پروژه استارشات برای ارسال فضاپیما قرار داده است. این فضاپیماها که "استارچیپ" نام دارند،‌ به دوربین و فیلترهای مختلف برای ثبت تصاویر رنگی مجهز خواهند بود تا امکان برخورداری این سیاره از حیات، آب یا صخره‌ای بودن آن بررسی شود.

این تیم امیدوار است بتواند ماموریت پرتاب را در دو تا سه دهه آینده آغاز کنند و 20 سال بعد به پروکسیما سنتوری برسند. تصاویر ثبت شده از آن احتمالا 4.23 سال بعد به زمین خواهند رسید. محققان امیدوارند بتوانند تصاویر پروکسیما B‌ را تا سال 2060 ثبت کنند.

فضاپیماهای استارچیپ از ویفر سیلیکون ساخته خواهند شد که به دوربین، منبع تغذیه، رانشگرهای فوتونی، تجهیزات ارتباطی و ناوبری مجهز خواهند بود.

کاوشگرهای فضایی برای سفر به سیستم‌های ستاره‌ای مانند آلفا سنتوری ایده‌آل‌تر هستند زیرا یک فضاپیمای سنتی مکن است 20 هزار سال بعد به این منظومه برسد.

به گزارش ایسنا به نقل از تک‌تایمز،این پروژه هنوز در مرحله نظری قرار دارد و کارهای زیادی برای واقعی کردن آن نیاز است. برای مثال، سیستم نیروی محرکه لیزری به یک نمونه اولیه نیاز دارد و حداقل به پنج تا 10 سال مطالعه برای بررسی کاربردی بودن لیزرها نیاز است.

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا