زنگ خطر برای تغییر در ویروس آنفولانزای پرندگان
به گزارش سیناپرس همدان، کارشناسان هشدار داده اند که با افزایش درخواست کشورها برای واکسینه کردن طیور، ویروسی که باعث ایجاد موارد بی سابقه آنفلوانزای پرندگان در پرندگان در سراسر جهان می شود، به سرعت در حال تغییر است.
کارشناسانی که با خبرگزاری های فرانسه صحبت کردند، ضمن تاکید بر اینکه خطر برای انسان کم است، گفتند که افزایش تعداد موارد آنفولانزای پرندگان در پستانداران باعث نگرانی است.
از زمان اولین ظهور در سال 1996، ویروس H5N1 آنفلوانزای مرغی قبلاً به شیوع بیشتر در فصول بخصوصی محدود شده بود.
به گفته ریچارد وبی، رئیس مرکز همکاری سازمان بهداشت جهانی که در مورد آنفولانزا در حیوانات مطالعه می کند، چیزی در اواسط سال 2021 اتفاق افتاد که این گروه از ویروس ها را بسیار مسری تر کرد.
از آن زمان، شیوع بیماری در تمام طول سال ادامه داشته و به مناطق جدید گسترش یافته و منجر به مرگ و میر دسته جمعی در میان پرندگان وحشی و معدوم شدن ده ها میلیون قطعه طیور شده است.
وبی، که محقق بیمارستان تحقیقاتی کودکان سنت جود در شهر ممفیس ایالات متحده است، گفت که این به طور قطع بزرگترین شیوع آنفلوانزای مرغی در جهان بوده است.
او رهبری تحقیقاتی را بر عهده داشت که در مجله Nature Communications منتشر شد و نشان میداد که چگونه ویروس با گسترش سریع از اروپا به آمریکای شمالی به سرعت تکامل یافته است.
این مطالعه بیان کرد که ویروس در هنگام ورود به آمریکای شمالی، قدرت بیماریزایی بیشتری داشته، به این معنی که باعث بیماری خطرناکتر میشود. محققان همچنین یک موش خرما را با یکی از گونه های جدید آنفولانزای پرندگان آلوده کردند.
به گفته وبی، مقدار غیرمنتظره و بسیار زیادی ویروس در مغز آن کشف شد که نشان میدهد این ویروس نسبت به سویههای قبلی بیماری جدیتری ایجاد کرده است.
وی با تاکید بر اینکه خطر ابتلا در انسان همچنان کم است، گفت: این ویروس حالت ثابتی ندارد و مدادم در حال تغییر است.
او گفت: این پتانسیل را افزایش می دهد که حتی به طور تصادفی ویروس می تواند ویژگی های ژنتیکی را انتخاب کند که به آن اجازه می دهد بیشتر یک ویروس انسانی باشد. در موارد نادر، انسان معمولاً پس از تماس نزدیک با پرندگان آلوده، به ویروس گاه کشنده مبتلا شده است.
این ویروس همچنین در تعداد فزایندهای از پستانداران شناسایی شده است که وبی آنها را بهعنوان علامتی بسیار نگرانکننده توصیف کرد.
هفته گذشته شیلی اعلام کرد که از ابتدای سال میلادی تاکنون نزدیک به 9000 شیر دریایی، پنگوئن، سمور دریایی، گراز دریایی و دلفین بر اثر آنفولانزای پرندگان در سواحل شمالی این کشور مرده اند. اعتقاد بر این است که بیشتر پستانداران با خوردن لاشه یک پرنده آلوده به این ویروس مبتلا شده اند.
اما وبی گفت که آنچه ما را بیش از همه میترساند نشانههایی از مزرعه پرورش راسو اسپانیایی یا در میان شیرهای دریایی در آمریکای جنوبی است که نشان میدهد ویروس ممکن است بین پستانداران منتقل شود.
ایان براون، رئیس ویروس شناسی آژانس سلامت حیوانات و گیاهان بریتانیا، گفت: هنوز شواهد روشنی مبنی بر اینکه این ویروس به راحتی در پستانداران باقی می ماند وجود ندارد.
براون گفت، در حالی که ویروس در حال تغییر است تا در پرندگان کارآمدتر و مؤثرتر شود، اما همچنان بدون سازگاری با انسان باقی مانده است.
به گفته وبی، ویروس های پرندگان به گیرنده های متفاوتی در سلول میزبان نسبت به ویروس های انسانی متصل می شوند. او گفت که برای سازگاری بیشتر با انسان دو یا سه تغییر جزئی در یک پروتئین ویروس لازم است. اما این چیزی است که ما واقعاً به دنبال آن هستیم.
وبی گفت که یکی از راههای کاهش تعداد کل موارد آنفولانزای پرندگان و در نتیجه کاهش خطر برای انسان، واکسینه کردن طیور توسط کشورهاست.
چند کشور از جمله چین، مصر و ویتنام قبلاً کمپین های واکسیناسیون طیور را برگزار کرده اند. اما بسیاری از کشورهای دیگر به دلیل محدودیتهای وارداتی در برخی مناطق، تمایلی نداشتهاند و بیم دارند که پرندگان واکسینه شده که با این وجود آلوده میشوند، از بین بروند.
در ماه آوریل، ایالات متحده آزمایش چندین واکسن را برای استفاده بالقوه بر روی پرندگان آغاز کرد. فرانسه اخیراً اعلام کرده است که امیدوار است واکسیناسیون طیور را در اوایل پاییز امسال آغاز کند.
کریستین میدلمیس، افسر ارشد دامپزشکی بریتانیا، گفت که واکسیناسیون طیور یک راه قطعی نجات نیست زیرا ویروس دائما تغییر می کند. میدلمیس هفته گذشته در رویدادی در سفارت بریتانیا در پاریس گفت، اما کشورهایی که به طور سنتی تمایلی به واکسیناسیون ندارند، باید بیشتر واکسیناسیون طیور را در نظر بگیرند.
مونیک الویت، مدیر کل سازمان جهانی بهداشت حیوانات گفت که موضوع واکسیناسیون طیور باید در نظر گرفته شود. او افزود: همه اکنون می دانند که یک بیماری همه گیر فقط یک خیال نیست، بلکه می تواند یک واقعیت باشد.
منبع: Nature Communications
مترجم: کیانوش کرمی