به گزارش سیناپرس همدان، یک مطالعه جدید نشان می دهد که در زیر و فراتر از ضایعات قرمز و پوسته پوسته ای که در پوست افراد مبتلا به پسوریازیس ایجاد می شود، اشکال خفیف و شدید این بیماری را می توان با فعالیت سلول های کلیدی و مسیرهای سیگنالینگ تشخیص داد.
این مطالعه به رهبری محققان دانشکده پزشکی NYU Grossman، ویژگی‌های پنهان التهاب و نحوه مقایسه آنها در موارد افزایش شدت بیماری پسوریازیس را ترسیم کرد. یافته‌های این تیم ممکن است به توضیح اینکه چگونه مناطق کوچک ملتهب پوست می‌تواند اثرات گسترده‌ای در سایر قسمت‌های بدن داشته باشد، کمک کند. محققان خاطرنشان می کنند که تا یک پنجم افراد مبتلا به این بیماری پوستی به التهاب مفاصل یا آرتریت پسوریاتیک مبتلا می شوند. آنها می گویند که نتایج مطالعه همچنین ممکن است سرنخ هایی در مورد اینکه چرا پسوریازیس می تواند باعث ایجاد این بیماری و سایر شرایط مانند دیابت نوع 2، بیماری قلبی و بیماری التهابی روده شود، ارائه دهد.
این مطالعه در مجله Science Immunology منتشر شد، تجزیه و تحلیل‌های جدید نشان داد که محل قرارگیری دسته‌هایی از سلول‌ها به نام فیبروبلاست، تنظیم‌کننده‌های کلیدی التهاب، همراه با ماکروفاژها، نوعی گلبول سفید، متفاوت بوده و در موارد شدیدتر پسوریازیس در لایه‌های بالایی پوست شایع‌تر است.
علاوه بر این، تیم تحقیقاتی دریافتند که در نمونه‌های پوستی از بیماران مبتلا به بیماری پسوریازیس متوسط تا شدید، فعالیت ژن در بیش از سه دوجین مسیر مولکولی مرتبط با متابولیسم و کنترل سطوح لیپید افزایش یافته است. این افزایش فعالیت ژن حتی در پوست شفاف و سالم و دور از هرگونه ضایعه رخ می دهد.
دکتر خوزه شر، محقق ارشد این مطالعه، گفت: هدف اولیه ما یافتن سیگنال های مولکولی قابل اندازه گیری بود که می توانست به ما بگوید چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به پسوریازیس شدید هستند و همچنین چه کسانی در معرض خطر بالاتر ابتلا به اختلالات مرتبط با پسوریازیس مانند آرتریت و بیماری های قلبی عروقی هستند.
شر، استادیار پزشکی Steere Abramson در گروه پزشکی در NYU Langone Health، که در آنجا به عنوان مدیر مرکز آرتریت پسوریاتیک و مرکز خودایمنی جودیت و استوارت کولتون نیز خدمت می کند، گفت: با یافتن سیگنال‌هایی با پیامدهای سیستمیک بالقوه، اکنون در حال کار برای درک این موضوع هستیم که چگونه التهاب پوست می‌تواند منجر به بیماری گسترده‌ای شود که سایر اندام‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
دکتر شروتی نایک، محقق ارشد این مطالعه، افزود: مطالعه ما به عنوان یک منبع ارزشمند برای جامعه علمی عمل می‌کند و جامع‌ترین آرشیو از ویژگی‌های سلولی و مولکولی مربوط به پوست بیمار و پوست سالم را ارائه می‌کند. نایک استادیار دپارتمان‌های پاتولوژی، پزشکی و دپارتمان پوست رونالد او پرلمن در دانشگاه نیویورک لانگون است.
تخمین زده می شود که بیش از 8 میلیون آمریکایی و 125 میلیون نفر در سراسر جهان به بیماری پسوریازیس مبتلا باشند. این بیماری مردان و زنان را به طور مساوی تحت تأثیر قرار می دهد.
شر خاطرنشان می کند که مطالعه جدید برای فراتر رفتن از ابزارهای تشخیصی فعلی طراحی شده است که به جای بررسی اثرات غیر ملموس سیستمیک و مولکولی آنها، به شدت بر روی علائم قابل مشاهده ضایعات پوستی تمرکز می کنند. در حالی که بسیاری از درمان‌های موجود، از جمله استروئیدها و داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی، التهاب و علائم را کاهش می‌دهند، اما به علل زمینه‌ای بیماری نمی‌پردازند.
مطالعه جدید بر رونویسی فضایی تکیه داشت، تکنیکی که به دقت برهمکنش های مولکولی و سلولی را که در یک بافت خاص رخ می دهد، ترسیم می کند. محققان نمونه‌های پوست دست‌نخورده ۱۱ مرد و زن مبتلا به موارد خفیف تا شدید بیماری پسوریازیس، به‌علاوه سه بزرگسال سالم بدون پسوریازیس را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. آنها می گویند که رونویسی فضایی قدرتمندتر از سایر تکنیک های رایج مورد استفاده برای ردیابی سلول های منفرد است، زیرا یک نقشه گسترده مبتنی بر تصویر از محل قرارگیری سلول ها در بافت ها و سلول های دیگری که با آنها در ارتباط هستند ایجاد می کند.
نایک می‌گوید که تیم بعدی قصد دارد از آخرین تجزیه و تحلیل خود برای شناسایی مکانیسم‌های بیولوژیکی درگیر در التهاب پوست در یک ناحیه و نحوه تأثیر آن بر پوست یا سایر اندام‌ها در قسمت دیگر بدن استفاده کند. همچنین تحقیقات بیشتری در گروه‌های بزرگ‌تری از بیماران و در پوست آسیب‌دیده و بدون ضایعه از همان بیماران برنامه‌ریزی شده است تا مشخص شود که چگونه بیماری در برخی به خودی خود از بین می‌رود و چرا بیماران به داروهای ضدالتهاب مشابه پاسخ متفاوتی می‌دهند.
منبع: Science Immunology
مترجم: کیانوش کرمی