بمباردیه و تیمش پیشبینی میکنند که اگر این قطار به واقعیت بپیوندد، میتواند با یک درصد سرعت نور یعنی حدود ۳۰۰۰ کیلومتر در ثانیه حرکت کند. به این ترتیب، مدت زمان سفر بین زمین و مریخ کمتر از دو روز میشود.
او در وبسایت سولار اکسپرس گفته که: «در سفرهای فضایی، گرانترین قسمتها مراحل شتابگیری و کاهش سرعت است. انرژی مورد نیاز برای این مراحل بسیار زیاد، به خصوص برای چیزی به سنگینی یک قطار فضایی. علاوه بر این، اگر بار هم به آن اضافه کنید، این کار گرانتر هم میشود.»
«اما همین که قطار به سرعت کروز میرسد، میزان مصرف انرژیاش به حداقل میرسد. این ایده در پس طرح مفهومی سولار اکسپرس است. البته باید این نکته را در نظر داشته باشیم که این قطار فقط یک ایده مفهومی بوده و پروژه نیست و هیچ کاری روی آن انجام نمیشود. اما در هر صورت این تیم به دنبال راه حلهایی برای مشکلات سفرهای فضایی انسان است.
سولار اکسپرس از سیلندرهایی به طول ۵۰ متر تشکیل میشود. شش دستگاه از این سیلندرها به یک دیگر در یک خط مستقیم متصل میشوند و با سرعت و نیروی زیاد در فضا حرکت میکنند.
سولار اکسپرس برای پرتاب از بوسترهای موشک استفاده میکند، بخش کوچکی از سوخت را نگه میدارد تا در طول مسیری تنظیماتی انجام دهد. سپس این قطار در اطراف اجرام آسمانی مانور قلاب سنگ انجام میدهد، یعنی دور آنها میچرخد و با نیروی زیادی شتاب میگیرد تا بدون نیاز به سوخت بیشتر سرعتش افزایش یابد و به راهش ادامه دهد.
در طول مسیر قطار پنلهای خورشیدی عظیمی نصب میشود که میتوانند انرژی خورشید را گرفته و آن را با لیزر به ابرخازنها منتقل میکنند. آب از دنبالهدار یا قمرهای کوچک برداشت میشود تا انسانهایی که در قطار زندگی میکنند، از آن استفاده کنند.
این قطار فضایی وقتی شروع به حرکت کند، هیچوقت نمیایستد. به جای آن وقتی این قطار برای جمعآوری منابع یا پیاده کردن مسافران در مدار یک سیاره قرار میگیرد، فضاپیماهای کوچکتری به آن متصل میشوند. اینکه قطار تا ابد در حرکت باشد، هزینهها را کاهش میدهد، اما هزینهی ساخت آن بسیار زیاد خواهد بود. از طرف دیگر، هنوز سوالهای فنی زیادی است که این تیم باید به آنها پاسخ دهد.
از آنجا یکی از محدودیتهای سفر فضایی در منظومه شمسی خودمان، زمان است، بنابراین، دانشمندان مدام به دنبال ایدههای جدید هستند تا روشهای قدیمی را کنار بگذارند، حتی اگر این ایدهها شدنی نباشند و هیچوقت به ثمر نرسند.
منبع:digikala
No tags for this post.