گزارش تصویری و تحلیل فنی از بقعه طاهر و منصور کاشان

بر اساس متون تاریخی طاهر و منصور فرزندان امام  موسی بن جعفر (ع) هستند ، البته باید توضیح داد که  در هیچ یک از کتب معتبر انساب که اولاد ذ کور امام هفتم را ذکر کرده نامی از طاهر و منصور ضبط نشده است.

بنای بقعه از نوع چهار دیواری با گنبد و گلدسته ای پوشیده از کاشی و ضریح چوبی مشبک است.  روی در کنده کاری شده بقعه پس از ذکر نام دوازده امام جمله زیر نوشته شده است :

" و تمت هذا لباب با مر الصاحب الاعظم الخواجه مظفر الدین مسعود فی سنه 934 " که نشان می دهد عملیات ساخت و تزئین در فوق الذکر در قرن دهم هجری صورت گرفته است.

در حال حاضر بدنه ،  دیواره و کف بنا  به صورت نادرستی  با سنگ مرمر و آجر سه سانتی مرمت شده است.  بنا دارای گنبدی از نوع ساقه دار  و یک تک منار کوتاه است که تزیینات گنبد آجر و کاشی در طرح هندسی به رنگ های فیروزه ای لاجوردی مشهود است. درتزیینات  ساقه گنبد یک ردیف ستاره ایرانی با چلیپا به رنگ های فیروزه ای و طلایی بر زمینه   آجری و یک ردیف تزیینات هندسی کار شده است.  روی بدنه آجری منار تزیینی دیده نمی شود وسر مناره مخروطی شکل است  که در زیر آن  اتاقکی پنجره دار به چشم  می خورد که کار برد اذان گویی و….  داشته است.  این قسمت با کاشی ها ی زرد ، سیاه و فیروزه ای  مزین شده است.

معماری مناره شبیه معماری دوره آل مظفر است.  سقف این بنا به صورت یک  ستاره ایرانی در  وسط که  پره های آن  امتداد پیدا  کرده ، اجرا  شده است. 

 در کنار این ستاره بزرگ تعداد  زیادی ستاره کوچک به چشم  می خورد. دو ستاره کوچک قرینه یکدیگر دیده می شود که نام حضرت علی (ع) مزین به کاشی لعابی فیروزه ای بر زمینه آجری مکرر  حک  شده  است. در جهت دیگر این ستاره مزین به نام علی در بالای   طاق سه مربع لوزی شکل نام الله و علی با همان رنگ و زمینه مشاهده می شود. دور تا دور بنا  غلام گردش ساخته شده است که در این غلام گردش ها تزییناتی دیده نمی شود.  از داخل ، اتاق هایی دور تا دور  بنا  قرار گرفته است که یکی از آنها اتاق مقبره است. تزیینات این اتاق تماما  آیینه کاری است.  در زیر گنبد دور تا دور صحن  یا  شبستان  رواق هایی دیده  می شود  که با آجر و کا شی  در  رنـگ های فیروزه ای و لاجوردی تزیین شده است که به نظر جدید می آید. در بالای این رواق ها و در زیر غلامگردش ها به صورت نواری کتیبه قرآنی نوشته شده است .

بنای بقعه از نوع چهار دیواری با گنبد و گلدسته ای پوشیده از کاشی و ضریح چوبی مشبک است.  روی در کنده کاری شده بقعه پس از ذکر نام دوازده امام جمله زیر نوشته شده است :

" و تمت هذا لباب با مر الصاحب الاعظم الخواجه مظفر الدین مسعود فی سنه 934 " که نشان می دهد عملیات ساخت و تزئین در فوق الذکر در قرن دهم هجری صورت گرفته است.

پوشش اطراف قبر بر جسته این امامزادگان سابقاٌ با کاشی های قدیمی نفیس بوده است که اوایل قرن حاضر برای مصارف تعمیرات بقعه به فروش رسانده اند. روی دیوار داخل بقعه دو لوح سنگی نصب شده بود که اغلب کلمات اشعار آنها محو گشته و فقط این مصرع   ــ  در جلو خان این دو عالیجاه چهار سوقی بنا نهاد  ــ و نام های حبیب الله و هادی بتا با تاریخ 1110 خوانده می شود .

این بنا به شماره 1356 در تاریخ 11/ 11 /1355 به ثبت رسیده است.

گزارش تصویری و تحلیل فنی : احسان محمد حسینی – فاطمه کردی

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا