این «اکتوبات» (octobot) حاصل ترکیب پرینت سه بعدی، مهندسی مکانیک و علم microfluidics است. به این ترتیب، اولین ربات نسل جدیدی از ماشین‌های نرم و خودکار است.
هشت‌پا منبع الهام‌بخش خوبی برای ساخت یک ربات نرم است. این موجود، هوشمندترین نرم‌تن و یکی از پیشرفته‌ترین بی‌مهرگان است. چیره‌دستی و مهارت آن در استفاده از پاهایش در یک بدن کاملا نرم با هم ترکیب شده‌اند. این جانور یک مدل ایده‌آل برای یک ربات نرم است که می‌خواهد چیزی فراتر یک کرم مکانیکی باشد.
نسل فعلی ربات‌های نرم در واقع کاملا نرم نیستند. بسیاری از آنها برای سیستم کنترل‌شان اجزای سخت هم مثل، سیم‌های حرارتی، باتری و صفحه مدار هم دارند یا اینکه به نوعی سیستم کنترل خارجی متصل شده‌اند.
محققان دانشگاه هاروارد برای کنار گذاشتن این موانع اکتوبات را ساختند. این ربات نه تنها هیچ استخوان‌بندی درونی ندارد، بلکه به کمک یک سیستم بادی حرکت می‌کند. این سیستم بادی از لوله‌ها و تیوب‌هایی تشکیل شده که نیروی آن را هیدروژن پراکسید تامین می‌کند. وقتی این ماده با کاتالیزگر پلاتینیوم واکنش می‌دهد به بخار آب و اکسیژن تجزیه می‌شود.
انبساط این ترکیب باعث می‌شود که پاهای اکتوبات حرکت کند. اما نکته هوشمندانه این است که این واکنش شیمیایی را قطعات الکترونیکی کنترل نمی‌کنند، بلکه یک قطعه ساده و نرم الکترونیکی حرکات ربات را هدایت و کنترل می‌کند تا کارهای مورد نظر را انجام دهد.
به گزارش مجله دیجی کالا،تیم هاروارد امیدوار است که این طرح مفهومی به نسخه‌های پیچیده‌تری از اکتوبات منجر شود. در این میان، آنها سعی دارند تا کاری کنند که این ربات شنا کند، بخزد و با محیط اطرافش ارتباط برقرار کند.
No tags for this post.