شاون بیشاپ، اخترفیزیکدان دانشگاه صنعتی مونیخ چند سال گذشته را به بررسی فسیل باکتری‌های باستانی در کف اقیانوس‌ها پرداخته تا بتواند آثاری از یک ایزوتوپ آهن را که طی انفجار یک ابرنواختر در حدود 2.2 میلیون سال قبل تولید شده بود، شناسایی کند.
بیشاپ اکنون شواهد نویدبخشی را در رسوبات کف دریا پیدا کرده که جزئیات آن در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم آمریکا (PNAS) منتشر شده است.
بیشاپ در این پروژه به دنبال ایزوتوپ آهن 60 بود که طی انفجار یک ابرنواختر در فضا تولید می‌شود. فرضیه این دانشمند این است که ذرات آهن 60 یک ابرنواختر با گذشتن از جو زمین، زنگ زده و به رسوباتی تبدیل می‌شوند که در کف دریا ته‌نشین شده و باکتری‌های مغناطیسی از آن برای ایجاد ذخیره مغناطیسی به منظور شناسایی میدان‌های مغناطیسی تغذیه می‌کنند.
وی با آزمایش نمونه‌های هسته رسوبات به وسیله طیف‌سنج جرمی شتاب‌دهنده توانست اتم‌های آهن 60 را در بقایای فسیل شده باکتری‌های باستانی شناسایی کند. بیشاپ با مقایسه تمرکز این ذرات در نمونه‌های مختلف هسته مطمئن شد که توانسته یک مدرک زمینی از یک ابرنواختر را که 2.2 میلیون سال پیش در خوشه عقرب قنطورس منفجر شده بود، کشف کند.
تحقیقات دیگری توسط محققان دانشگاه ملی استرالیا در سال گذشته، یافته‌های مشابهی را در مجله نیچر منتشر کرده و از کشف مدرکی از یک دوره سخت خاص خبر داده بوده که طی آن، زمین در معرض چند انفجار ستاره‌ای قرار گرفته بود.
به گزارش ایسنا به نقل از گیزمودو، شواهد تازه کشف شده همچنین نشان می‌دهد که یکی از وقایع ابرنواختر که در سوابق فسیلی پیدا شده، ممکن است آغازگر عصر یخی در دوران پلیستوسن در حدود 2.5 میلیون سال قبل باشد.
No tags for this post.