پلان این تماشاخانه دارای طرح بیضی بوده که 189 متر طول و 156 متر پهنا دارد و مساحت آن بالغ به 6 هکتار (24 هزار متر مربع) می شود. محیط بنا در اصل 545 متر بوده است. بلندای دیواره های بنا از بیرون 48 متر است .
در زمان امپراتوری روم به سرگرمی ها و تفریحات مردم و به ویژه اشراف زادگان بسیار اهمیت داده می شد و این بنا تنها به همین منظور ساخته شده است. ساخت این بنا در سال 72 میلادی در زمان حکومت امپراتور وسپاسیان آغاز شد و در سال 80 میلادی در زمان حکومت امپراتور تیتوس به پایان رسید در حالی که برخی کارهای تکلمیلی آن در زمان حکومت دومیتین (بین سال های 81 تا 96 میلادی) انجام گرفت. این بنا که شکلی بیضی مانند داشته، معماری و مهندسی ویژه روم را در آن زمان به نمایش می گذارد که در نوع خود بسیار مهم و با ارزش است.
تماشاخانه یا آمفی تئاتر تاریخی روم ظرفیت 50 هزار تماشاگر را داشته است به طوری که صندلی ها دور تا دور صحنه نمایش به شکل دایره وار و یک حول مرکز قرار گرفته بودند و این مکان برای موارد زیر مورد استفاده قرار می گرفت: نمایش های گوناگونی از نبرد و مسابقه بین گلادیاتورها، جنگ های نمایشی مابین دریاداران، اعدام ، شکار جانوران وحشی و نمایش های درام افسانه های کلاسیک .
در ابتدا کابری این بنا برای خانه سازی، کارگاه و در دست بزرگان مذهبی بوده است و پس از آن در ابتدای قرون وسطی برای سرگرمی مردم و به ویژه امپراتوران و اشراف زادگان روم به کار گرفته شد. این آمفی تئاتر به عنوان نخستین تماشاخانه همیشگی و ماندگار در روم ساخته شده است.
این بنا هنوز با همه ناملایماتی که از طبیعت و انسان دید پابرجا مانده است و آسیب های زمین لرزه های سخت و ویرانگر و حتی دزدیده شدن سنگ های آن توسط افراد مختلف را تحمل کرده تا هنوز در سده 21 میلادی نمادی از امپراتوری روم باشد و شکوه آن دوره را نمایش دهد.
با بررسی های انجام شده بر این ساختمان در زیر این تماشاخانه، مجموعه ای از اتاق ها و گذرگاه ها وجود داشته که برای انتقال جانوران وحشی و تدارکات مورد نیاز نمایش کاربرد داشته است. همکف آن با کف پوشی از جنس چوب از این بخش جدا می شده و آن را پوشانده است. بنا در سه طبقه که نمای داخلی از بالا سه ردیف تاقهای گنبدی شکل رو در روی ستونها و سر ستونها قرار گرفتهاند و هر بخش سبک جداگانه ای دارد. از شاهکارهای معماری که در این بنا به کار رفته آسان بودن رفت و آمد به میدان است به طوری که گفته می شود هشتاد ورودی باعث می شده تا بسیار آسان تر و سریع تر تماشاگران وارد و خارج شوند. در بخش هایی از بنا آثار دیوارکوب ها و بندگاه هایی وجود دارد که نشان از آن دارد که تیرک های سایبان را به آن می آویختند .
در ساخت بنا از مواد ترکیبی ساختمانی استفاده شده است به طوری که برای ستون ها و تاق ها از سنگ آهک و برای دیوارهای طبقه های زیرین از سنگ خاص به نام توفا استفاده شده و پی بنا از ساروج ساخته شده است .
No tags for this post.