محققان هشدار دادند:نوع رفتار والدین در بروز بحران های عصبی کودکان بسیار تاثیرگذار بوده و تنبیه روانی کودک در خانه می تواند به همان اندازه بد یا بدتر از تنبیه فیزیکی باشد.
به گزارش سیناپرس، نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد: ۰سبک های فرزند پروری خصمانه و مبتنی بر تنبیه احتمال ابتلای کودکان به مشکلات عصبی و اختلال در بهداشت روانی را تا ۱۵۰ درصد افزایش می دهد.
این رفتارهای خصمانه می تواند شامل تنبیه بدنی، فریاد زدن منظم بر سر کودکان، شکستن عزت نفس آن ها و اجرای تنبیه های تصادفی از روی هوس باشد. این تحقیق شامل بیش از ۷ هزار کودک ۳، ۵ و ۹ ساله بود که به عنوان بخشی از مطالعه بزرگ شدن در ایرلند مورد بررسی قرار گرفته و نتایج نشان داد که ۱۰ درصد از کودکان در معرض خطر بالای مشکلات سلامت روان هستند.
گفتنی است پژوهش فوق، علائم درونی شامل کناره گیری اجتماعی و اضطراب و علائم بیرونی شامل پرخاشگری، بیش فعالی و تکانشگری را مورد بررسی قرار داد.
دکتر یوانیس کاتسانتونیس، پژوهشگر ارشد این مطالعه، در رابطه با موضوع فوق گفت: این واقعیت که از هر ۱۰ کودک یک کودک در رده پرخطر مشکلات سلامت روان قرار دارد، یک نگرانی جدی است و ما باید از نقشی که والدین در این امر ایفا می کند آگاه باشیم. والدین نباید برای رفتار فرزندانشان مرزهای غیر قابل تغییری تعیین کنند. با توجه به پیامدهای تنبیه برای سلامت روان، تنبیه و ایجاد شرایط سختگیرانه انضباطی برای کودکان توصیه نمی شود.
به گزارش سیناپرس، محققان در این مطالعه والدین را بر اساس میزان استفاده از این سه سبک فرزندپروری ارزیابی کردند:
والدین گرم: حمایت از نیازهای کودک.
والدین ثابت: تعیین مرزها و انتظارات روشن.
والدین دارای ویژگی های خصمانه: تنبیه از نظر روانی و یا جسمی.
محققان دریافتند:والدین دارای ویژگی های خصمانه، خطر ابتلا به مشکلات روانی کودکان در سن ۹ سالگی را تا ۱۵۰ درصد افزایش می دهند.
با این حال، سبک فرزندپروری تنها عامل تعیین کننده در سلامت روانی کودکان نبود زیرا کودکانی که از خانه‌های فقیر، خانواده‌های تک والدیین و فرزندان دختر بودند، در معرض خطر بیشتری برای مشکلات سلامت روان بودند.
به گزارش سیناپرس، دکتر جنیفر سیموندز، از پژوهشگران همکار در این مطالعه در رابطه با اهمیت رفتار والدین در سلامت روانی کودکان گفت: یافته های ما بر اهمیت تربیت گرم و حمایت مثبت از فرزندان تأکید می کند، به ویژه اگر شرایط محیطی کودکان را در معرض خطر پیام دهای سلامت روانی ضعیف قرار دهد.
باید توجه داشت خانه تنها محیط زندگی کودک محسوب نمی شود و دانش آموزان در محیط مدرسه و جامعه نیز با تهدیداتی مواجه می شوند اما اگرچه اجتناب از ساختن یک جو عاطفی خصمانه در خانه لزوماً از بروز پیامدهای بد سلامت روان جلوگیری نمی کند، اما احتمالاً به این موضوع کمک خواهد کرد.
به همین دلیل توصیه می شود کودکان در معرض خطر باید از حمایت مناسب برخوردار شوند و حمایت مناسب می تواند از طریق ارائه اطلاعات به روز و روشن به والدین در مورد بهترین روش مدیریت رفتار کودکان خردسال در موقعیت های مختلف باشد.
مترجم: فاطمه کردی
منبع: spring.org.uk
No tags for this post.