به گزارش سیناپرس همدان، موش هایی با یک ژن انسانی معیوب مسئول یک بیماری ژنتیکی نادر به نام هیپرپلازی مادرزادی آدرنال، برای اولین بار ساخته شدند. این دستاورد که در بیست و پنجمین کنگره اروپایی غدد درون ریز ارائه شد، ممکن است به توسعه درمان های جدید برای افراد مبتلا به شایع ترین نوع هیپرپلازی مادرزادی آدرنال کمک کند.
هیپرپلازی مادرزادی آدرنال (CAH) گروهی از بیماری های ارثی است که از هر 15000 تولد، 1 نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. در رایج ترین شکل، به نام کمبود ۲۱ هیدروکسیلاز، جهش در ژن CYP21A2 باعث می شود که غدد فوق کلیوی، یک جفت اندام کوچک در بالای کلیه ها، سطوح پایین کورتیزول و مقادیر اضافی هورمون های آندروژن مانند تستوسترون تولید کنند. این منجر به بلوغ زودرس، داشتن ویژگی‌های مردانه در دختران و مسائل مختلف سلامتی می‌شود. در حال حاضر از درمان جایگزینی هورمون استروئیدی برای درمان استفاده می شود، اما اغلب ممکن است عوارض جانبی مضری داشته باشد.
در این مطالعه، محققان بیمارستان دانشگاهی کارل گوستاو کاروس در درسدن، آلمان، ژن Cyp21a1 را در موش‌ها با ژن انسانی CYP21A2 که حامل یک جهش است جایگزین کردند. آنها دریافتند که در موش های اصلاح شده ژنتیکی در هفته بیستم غدد آدرنال بزرگ شده بودند در حالی که ژن جهش یافته انسانی را بیان می کردند. علاوه بر این، مشابه بیماری انسانی، این جهش باعث شد که موش‌های نر و ماده سطوح پایینی از کورتیکوسترون (هورمون استرس اصلی در موش‌ها که معادل کورتیزول در انسان است) و سایر عدم تعادل‌های هورمونی داشته باشند.
اگرچه مدل‌های حیوانی برای هیپرپلازی مادرزادی آدرنال وجود دارد، اما این اولین مدلی است که وضعیت انسانی را در موش‌ها بازتولید می‌کند و می‌تواند بدون هیچ درمانی زنده بماند. Shamini Ramkumar Thirumalasetty، نویسنده اصلی این مطالعه گفت: موش‌های ما دقیقاً علائمی را که در بیماران انسانی مشاهده می‌شود تقلید می‌کنند. به عنوان مثال، موش های ماده جهش یافته نیز مشکلاتی در باروری دارند که به نظر ما احتمالاً به دلیل عدم تعادل هورمونی ناشی از هیپرپلازی مادرزادی آدرنال است.
این مدل موش اکنون به تیم اجازه می دهد تا مکانیسم های بیماری را مطالعه کرده و موثرترین درمان ها را بیابد. Thirumalasetty گفت: اگرچه درمان های جدیدی برای به حداقل رساندن عوارض جانبی هورمون های استروئیدی در حال توسعه هستند، اما این داروها فاقد مدل های in vivo موثر برای آزمایش های پیش بالینی هستند. موش ما می‌تواند به عنوان یک مدل عالی برای آزمایش داروها و گزینه‌های درمانی جدید برای بیماران مبتلا به هیپرپلازی مادرزادی آدرنال، مانند درمان‌های سلول‌های بنیادی، عمل کند و انتقال از تحقیقات پایه به کلینیک را تسهیل کند.
منبع: medicalxpress
مترجم: کیانوش کرمی