مطالعات نشان داده است که ژن های ما ممکن است تا ۷۰ درصد مسئول رفتارهای ما از جمله قمار باشد. اکنون یک آزمایش ژنتیکی جدید می تواند مشخص کند چه کسانی بیشتر مستعد قمار کردن هستند.
به گزارش سیناپرس، حدود ۹۰ درصد از بریتانیایی ها حداقل یک بار در زندگی خود دچار قمار شده اند. با این حال، برای برخی افراد، شرط بندی بیش از یک هیجان بوده و به تدریج گاه به گاه تبدیل به یک تغییر رفتاری شده که به سمت اعتیاد پیش می رود.
حدود ۲ درصد از مردم قادر به توقف فعالیت های قمار نیستند که منجر به آسیب به خود، شبکه اجتماعی یا جامعه می شود. اختلال قمار نوعی اعتیاد رفتاری با پیامدهای بالقوه شدید است. اکنون اعتقاد بر این است که بیش از ۷۰ درصد از رفتار قمار به جای واکنش به هیجان لحظه ای، به کل ساختار ژنتیکی ما مربوط می شود.
دکتر آویناش هاری نارایانان (Avinash Hari Narayanan) متخصص برجسته و سرپرست بالینی آزمایشگاه پزشکی لندن، می گوید: یافته های اخیر به افرادی کمک می کند که در مدت کوتاهی پول زیادی از دست می دهند. برای رفع این مشکل مهم است که نه تنها این موضوع را از منظر قانونی بررسی کنیم، بلکه باید عواملی را که افراد را به سمت ابتلا به اختلال قمار سوق میدهند، درک کنیم. این امر شامل بررسی الگوهایی در ژنهای ما می شود که پیوندهای جالبی را با رفتارها، صفات و حتی استعدادهای ما نشان می دهد.
اختلال قمار زمانی اتفاق می افتد که یک الگوی مکرر از رفتار قمار، علیرغم پیامدهای منفی، وجود داشته باشد که بر سایر فعالیتهای روزانه ارجحیت دارد. این مشکل می تواند منجر به احساس از دست دادن کنترل شود.
به نظر می رسد که اختلال قمار در درجه اول یک اختلال کنترل تکانه است، با علائمی که تا حدودی شبیه مشکلات سوء مصرف مواد است. مطالعات نشان می دهد که احتمالاً تأثیر ژنتیکی قوی بر رشد رفتارهای قمار وجود دارد. در واقع، یک مطالعه جالب روی دوقلوهای همسان و دوقلوهای غیر همسان نشان داد:عوامل ژنتیکی مسئول تقریباً ۷۰ درصد از تفاوت در رفتار قمار آنها است. این مطالعه نشان داد که ۸۵ درصد از رفتار قمار مردان بزرگسال احتمالاً تحت تأثیر ژنهای آنها است.
آزمایشهای ژنتیکی که بهراحتی در دسترس هستند، مانند آزمایش مشخصات ژنوتیپ دی ان ای جدید، اکنون نه تنها اطلاعات جالبی در مورد اصل و نسب و تأثیر احتمالی برخی داروها بر ما ارائه می دهند، بلکه احتمال بالقوه اختلال قمار را نیز نشان می دهند.
اکنون اعتقاد بر این است که یک ژن خاص دیگر نیز نقش مهمی در اختلال قمار بازی می کند که CNR1 نام دارد. این مطالعه دریافت که افرادی که دارای این نوع ژن هستند، به طور قابل توجهی شرط بندی های بزرگ تری نسبت به کسانی که آن را ندارند، انجام می دهند.
به گفته محققان، داشتن بینشی در مورد حساسیت ما به قمار می تواند به ما کمک کند تا اقدامات پیشگیرانه انجام دهیم. به عنوان مثال، دسترسی آسان به فعالیتهای قمار عموماً باعث افزایش شیوع آن می شود، بنابراین بهتر است از مکانهایی که قمار کردن آسانتر، اجتناب کنید.
به گزارش سیناپرس، نارایانان در خاتمه می گوید: ژنتیک به طور مطلق استعداد قمار را تعیین نمی کند. عوامل محیطی مانند تأثیرات خانوادگی، اجتماعی و فرهنگی و عوامل روانی-اجتماعی از جمله ویژگی های شخصیتی، شناخت و وضعیت عاطفی نیز نقش کلیدی دارند. این عوامل با ژنتیک تعامل دارند تا رفتار قمار یک فرد را شکل دهند. ژنتیک تنها یک تکه از پازل است.
شرح کامل این مطالعات در مجله تخصصی Frontiers in Human Neuroscience منتشر شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه