به گزارش سیناپرس همدان، محققان دانشگاه اوپسالا روشی ابداع کرده اند که به سلول های ایمنی کمک می کند تا از رگ های خونی به داخل تومور وارد شوند تا سلول های سرطانی را بکشند. هدف بهبود درمان تومورهای تهاجمی مغزی است. این مطالعه در مجله Cancer Cell منتشر شده است.
گلیوبلاستوما یک تومور مغزی تهاجمی است که درمان موثری ندارد. این تا حدی به دلیل توانایی تومور در سرکوب یا فرار از پاسخ ایمنی طبیعی ضد سرطانی بدن است. ایمونوتراپی، با استفاده از مهارکننده های ایست بازرسی، می تواند سیستم ایمنی بدن را در برابر سرطان دوباره فعال کند. با این حال، برای موثر بودن این نوع درمان، سلول‌های ایمنی خاص به نام سلول‌های T کشنده باید در داخل تومور وجود داشته باشند.
متأسفانه رگ های خونی در سرطان مغز ناکارآمد هستند و به عنوان یک مانع عمل می کنند و از رسیدن سلول های T کشنده به تومور جلوگیری می کنند. در نتیجه، این شکل از ایمونوتراپی که در برابر بسیاری از انواع سرطان موثر است، در برابر سرطان های مغز بی اثر است.
در مطالعه جدید، محققان اوپسالا روشی را برای کمک به سلول‌های T کشنده برای رسیدن به تومورها و مبارزه با سلول‌های سرطانی ابداع کرده‌اند. آنها از یک ناقل ویروسی استفاده کردند که به طور خاص رگ های خونی مغز را آلوده می کرد و آنها را قادر می ساخت فاکتوری به نام LIGHT تولید کنند. این امر عملکرد عروق تومور را تغییر داد و توانایی آنها را برای انتقال سلول های T از خون به بافت تومور افزایش داد.
ما متوجه شدیم که رگ‌های خونی تومور با استفاده از ناقل ویروسی AAV-LIGHT به عنوان یک درمان در مدل‌های آزمایشی گلیوبلاستوما، شکل و عملکرد خود را تغییر دادند. ناقل ویروسی تولید LIGHT در رگ‌های خونی را القا می‌کند که عملکرد آنها را برای جذب سلول‌های T کشنده در تومور تنظیم می‌کند. پروفسور آنا دیمبرگ که همراه با پروفسور مگنوس اساند این مطالعه را رهبری کرده است، می گوید: این همچنین یک محیط مفید در اطراف رگ های خونی ایجاد می کند که از عملکرد سلول های T کشنده پشتیبانی می کند.
AAV-LIGHT همچنین باعث ایجاد تجمعات سلولی ایمنی به نام ساختارهای لنفاوی سوم (TLS) در ارتباط با تومور مغزی شد. چنین ساختارهایی شبیه غدد لنفاوی هستند و حضور آنها در تومورها با افزایش حساسیت به ایمونوتراپی سرطان مرتبط است.
Mohanraj Ramachandran که اولین نویسنده این مطالعه و همکار دانشجویان دکتری الساندرا واکارو و تیارنه ون دوواله به می گوید: زمانی که ما از درمان AAV-LIGHT استفاده می کنیم، TLS هیجان انگیز است، زیرا اعتقاد بر این است که سلول های T کشنده می توانند علیه سلول های تومور در این ساختارها فعال شوند. ما همچنین دریافتیم که این درمان در مدل‌های تجربی ما بقا را طولانی‌تر می‌کند و در برخی موارد درمانی می‌کند.
محققان همچنین دریافتند که درمان با AAV-LIGHT ترکیب TLS را به گونه ای تغییر می دهد که تعداد زیادی سلول T را شامل شود.
واکارو می گوید: ما شیفته این بودیم که بفهمیم می توانیم با استفاده از درمان خود ترکیب TLS را به نفع خود دستکاری کنیم. این دانش جدیدی است که می تواند به عنوان ابزاری برای تغییر عملکرد این ساختارها در تنظیمات مختلف مورد استفاده قرار گیرد.
علاوه بر این، درمان جدید جمعیت خاصی از سلول‌های T کشنده به نام «سلول‌های T شبه بنیادی» را ارتقا داد که هم در TLS و هم در حفره‌های تخصصی که در اطراف رگ‌های خونی تومور تشکیل می‌شوند، ساکن می‌شوند.
تیارنه ون دوواله می گوید: ما هیجان زده بودیم که دریافتیم درمان AAV-LIGHT حضور سلول های T بنیادی را افزایش می دهد، زیرا آنها به عنوان تقویت کننده اثرات ایمونوتراپی شناخته شده اند. یافتن آنها در TLS و حفره ها به ما در مورد اهمیت تعامل بین اثرات مختلف AAV-LIGHT می گوید.
اکنون محققان می‌خواهند این درمان جدید را بیشتر توسعه دهند تا تعیین کنند آیا AAV-LIGHT می‌تواند برای بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما استفاده شود یا خیر.
اسند می گوید: ناقل ویروسی قبل از اینکه بتوانیم مطالعات بالینی را آغاز کنیم نیاز به توسعه بیشتری دارد، اما نتایج بسیار امیدوارکننده است. ما امیدواریم که این درمان جدید شانس بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما را در آینده بهبود بخشد.
منبع: Cancer Cell
مترجم: کیانوش کرمی