تلفنهای همراه هوشمندی که این روزها در دست میلیونها تن در سراسر جهان است دیگر یک وسیله ساده و صرفا برای برقراری تماس و ارسال پیام نیست. این دستگاهها می توانند اطلاعات مناسبی درخصوص پرواز هواپیماها و چیزهای دیگری نظیر آن ارایه کنند. از آن گذشته می توان از آنها با استفاده از فرمانهای صوتی جهت یافتن مسیرهای بهتر جهت تردد استفاده کرد.
اما اگر قرار باشد از فرمان صوتی تلفن همراه برای رسیدن به بخش خاصی از یک فرودگاه استفاده کنید چندان نباید به آن دل ببندید. چون در این حالت تلفن همراه هوشمندتان باید موقعیت دقیق خود را با جزئیات کامل درک کند. این اتفاق ممکن است در عمق خانه یعنی جایی که خارج از محدوده سیگنالهای سیستم موقعیت یاب جهانی است. حتی پیشرفته ترین تلفنهای همراه هوشمند هم در این خصوص ناکارآمد هستند.
مهندسان گوگل از حسگرها، سیستم بینایی رایانه ای و پردازشگر تصویری استفاده کرده اند تا تلفن های همراه درک بسیار بهتری از فضای اطراف و جابجایی ها داشته باشند
همین مسأله برای مهندسان گوگل کافی بوده تا آنها فکری به حال رفع این نقیصه کنند. جانی لی یکی از آنهاست که در سفری به سنگاپور و در حین چرخیدن در یکی از فروشگاههای بسیار بزرگ این کشور گم شد! او می گوید: زمانی که به سمت درب خروجی راه می رفتم به این نتیجه رسیدم که تلفن همراه دستگاه بی مصرفی است!
حالا در گوگل سیستم حسگر موقعیت جدیدی موسوم به «تنگو» ساخته می شود که تلفنهای همراه را حتی در شناساندن موقعیت دقیق کاربر در فضاهای بسته و محدودی نظیر فروشگاههای بزرگ به دستگاهی مؤثر و کاربردی تبدیل می کند. چهار سال زمان صرف ارایه این فناوری پیچیده و کاربردی شده است. اما چرا تا این حد کاربردی؟ مهندسان گوگل از حسگرها، سیستم بینایی رایانه ای و پردازشگر تصویری استفاده کرده اند تا تلفن های همراه درک بسیار بهتری از فضای اطراف و جابجایی ها داشته باشند.
در ساختار این فناوری جدید از سه فناوری اصلی یعنی یادگیری محیط، حسگری عمق و ردیابی حرکات بهره گرفته شده است. عملکرد یکپارچه این سه فناوری به تلفنهای همراهی که تنگو را در خود نصب کرده اند این امکان را می دهد تا محیط اطرافشان را با جزئیات کامل به یاد سپرده و نقشه آن را ترسیم کنند.
منبع: technologyreview
مترجم:مهدی پیرگزی
No tags for this post.