بسیاری از افسانه های عامیانه با روایاتی از نفرین فراعنه عجین شده و بسیاری از مردم باور دارند که برخی آثار باستانی دارای نفرین های قدرتمندی است که دامن افرادی که وارد آن منطقه می شوند را می گیرد.
به گزارش سیناپرس، افسانه ها و روایات قرن نوزدهم و بیستم در زمینه اکتشافات مصر باستان با اصطلاح نفرین فراعنه و مومیایی ها همراه بوده و این موضوع دستمایه بسیاری از فیلم های تاریخی – تخیلی شده که افراد متعرض به مقابر فراعنه دچار نفرین مومیایی شده و پس از سرفه و قی کردن خون، کشته می شوند.
افسانه ها حاکی از آن است که اعضای تیم هاوارد کارتر باستان شناسی که نخستین مقبره دست نخورده یک فرعون را کشف کردند و مدت کوتاهی پس از کشف و باز کردن مقبره توت عنخ آمون در دهه ۱۹۲۰ مردند. در حالی که برخی معتقدند: مرگ آنها در نتیجه انتشار مواد خطرناک است، برخی دیگر فکر می کنند که مقبره نفرین شده است.
این موضوع پایه و اساس علمی نداشته و در بیشتر موارد مشکلات پیش آمده برای کاوشگران و باستان شناسان، استنشاق گازهای سمی است که برای سده ها در یک محل انباشته شده و برخی از آن ها می توانند مرگبار باشند و اگر این کاوشگران اجازه تهویه هوا را می دادند قطعا این مشکلات پیش نمی آمد.
اما به تازگی یک مستند ساز آمریکایی مصری الاصل ادعا می کند: نفرین فراعنه واقعی است، زیرا او پس از ورود به مقبره فراعنه مصر باستان در حالت توهم قرار گرفته و خون بالا آورد.
رامی رومانی در این رابطه به رسانه های خبری گفت: من به مقبره توت عنخ آمون رفتم زیرا سعی می کردم بیشتر در مورد آخناتون بدانم و طی تحقیقات خود وارد مقبره ای شدم که از ۶۰۰ سال پیش درهای آن باز نشده بود و به جز من نگهبانانی که آن جا حضور داشتند نیز حرکت مارهایی را شنیدند.
به گزارش سیناپرس، وی در ادامه توضیحاتش می گوید: علی رغم شنیدن صدای مارها، ما به داخل مقبره رفته و شروع به فیلمبرداری کردیم. در داخل مقبره هوا بسیار سنگین و نفس کشیدن دشوار بود. خفاش های زیادی داخل این محوطه بودند و بوی بسیار وحشتناکی می آمد که باعث شد من قادر به ادامه کار نبوده و مقبره را ترک کنم.
بوی آمونیاکی ادرار خفاش ها و هوای خفه آنجا واقعا غیر قابل تحمل بود و حتی من را که یک خبرنگار ماجراجو در شبکه دیسکاوری هستم، از پا در آورد. من احتمال می دهم با نفرین مومیایی ها رو به رو شده باشم.روز بعد از ورود به مقبره فرعون در رختخواب و در حالت وحشتناکی قرار گرفتم و تب شدیدی داشتم و حتی سرفه های خونی داشتم. حالم به حدی بد بود که احساس کردم زنده نخواهم ماند.
به گزارش سیناپرس، وی در ادامه توضیحاتش افزود: من حتی در این مدت دچار توهم بودم و همسرم واقعاً ترسیده بود و حقیقتا نمی دانم چگونه زنده ماندم. هیچ کدام از پزشکان واقعاً نمی دانستند من چه مشکلی دارم، آن ها من را درمان مبتنی بر آنتی بیوتیک تجویز کرده و معتقد بودند ترکیب هوای مانده، ادرار و مدفوع مارها و خفاش ها و گرد و غبار ترکیب خطرناکی هستند که احتمالا در آن باکتری های متعددی وجود داشته و دلیل بیماری من احتمالا مواجه شدن با این آنتی بیوتیک هاست در حالی که من تصور می کنم موضوع فراتر بوده و شاید واقعا نفرین فراعنه واقعی باشد هر چند من هنوز زنده هستم.
مترجم: احسان محمدحسینی
منبع: unilad.com
No tags for this post.