به گزارش سیناپرس همدان، بیماران مبتلا به کمردرد مزمن و طولانی مدت کاهش چشمگیری در درد و ناتوانی مرتبط با آن را تجربه کردند که پس از شرکت در یک درمان جدید آزمایش شده توسط تحقیقات دانشگاه کرتین-ماکوری-موناش، در پیگیری یک ساله آنها گزارش شد.
این تحقیق که در ژورنال The Lancet منتشر شد، بهبودهای بالینی قابل توجهی را در شدت درد و ناتوانی ناشی از درد در میان تقریباً 500 نفر که به طور متوسط 4 سال قبل از آزمایش درمان جدید به دنبال کمک بودند، برای درد خود نشان داد.
این درمان که باعث صرفه جویی در مراقبت های بهداشتی و بهره وری کار به ازای هر نفر بیش از 5000 دلار می شود، با کمک به افراد برای ایجاد تغییراتی در سبک زندگی با هدف بهبود سلامت اجتماعی و عاطفی خود، رویکردی کاملاً شخصی را در پیش گرفت.
پروفسور پیتر کنت، نویسنده اصلی، دانشیار دانشکده بهداشت کرتین، گفت که یافته‌ها شواهد قانع‌کننده‌ای را نشان می‌دهد که درمان جدید تأثیر بزرگ و ماندگاری در سطح بالینی داشته است.
پروفسور کنت گفت: کمردرد علت اصلی ناتوانی در سراسر جهان است که به کاهش بهره وری کاری و بازنشستگی زودهنگام در سراسر جهان می انجامد.
این نتایج هیجان انگیز به میلیون ها نفر در سراسر جهان که به دلیل کمردرد ناتوان شده اند، امیدواری می دهد. همچنین نقشه راه روشنی را برای پزشکان، خدمات بهداشتی و سیاست گذاران در مورد چگونگی کاهش بار فزاینده کمردرد مزمن با رویکردی با ارزش بالا و کم خطر بر اساس بهترین شواهد علمی ارائه می دهد.
این درمان که درمان عملکرد شناختی (CFT) نام دارد، جلسات مربیگری شخصی و فشرده ای را ارائه می دهد که به افراد کمک می کند درد خود را درک کنند، تمرکز بر آموزش مجدد آنها برای حرکت به گونه‌ای که دردشان را کاهش می‌دهد، و در حرکات و فعالیت‌هایی که از آنها می‌ترسیدند یا از آنها اجتناب می‌کردند اعتماد به نفس ایجاد کند. این درمان در 20 کلینیک در سراسر پرث و سیدنی توسط 18 فیزیوتراپیست که به طور خاص برای ارائه CFT آموزش دیده بودند، ارائه شد.
شرکت‌کنندگانی که با کمردرد مزمن زندگی می‌کردند، از جمله بسیاری از افرادی که سطح ناتوانی بالایی داشتند، این برنامه را در حداکثر هفت جلسه در یک دوره 12 هفته‌ای آزمایش کردند و پس از آن یک جلسه تقویتی در شش بعدی انجام شد. آنها تا 12 ماه بعدی توسط پرسشنامه پیگیری شدند. بیش از 80 درصد از شرکت کنندگان از درمان راضی بودند.
پروفسور پیتر اوسالیوان، یکی از نویسندگان، همچنین از دانشکده بهداشت کرتین، که درمان جدید را توسعه داده است، گفت که این درمان بیمار را در مرکز مراقبت ها قرار می دهد.
پروفسور اوسالیوان گفت: این درمان جدید ویژگی های فردی فردی را که با کمردرد مزمن زندگی می کند، با توجه به نگرانی ها و محدودیت های حرکتی تحت هدایت ماهر یک فیزیوتراپیست آموزش دیده، در نظر می گیرد.
این با رویکردهای سنتی و غیرفعال تر، از جمله ماساژ، دستکاری ستون فقرات، دارو و تزریق، متفاوت است، زیرا فرد را مسئول وضعیت خود می کند، و با ایجاد کمک به آنها برای درک عوامل موثر در درد، ایجاد کنترل و اعتماد به نفس در بدن خود برای بازگشت به فعالیت های ارزشمند آن ها را به ادامه کار تشویق می کند. کشف اینکه کاهش قابل توجه درد و ناراحتی که این افراد مبتلا به کمردرد مزمن تجربه کردند، تا یک سال پس از آزمایش این درمان جدید، به‌ویژه نادر و هیجان‌انگیز بود.
پروفسور تری هاینس از دانشگاه موناش که کارایی اقتصادی را مورد بررسی قرار داد، گفت که این یافته ها باعث صرفه جویی قابل توجهی در مراقبت های بهداشتی و بهره وری کار شده است.
پروفسور هاینز گفت: نتایج اصلی کارایی اقتصادی نشان داد شرکت‌کنندگانی که در درمان CFT شرکت کردند بیش از 5000 دلار به ازای هر نفر صرفه‌جویی کردند که عمدتاً ناشی از بهبود بهره‌وری آنها در کار با حقوق و دستمزد بود.
این پتانسیل پس انداز قابل توجهی را برای اقتصاد جهانی دارد، زیرا می دانیم که درد کمر باعث کاهش بهره وری کار و بازنشستگی زودهنگام در سراسر جهان می شود.
پروفسور مارک هنکاک، یکی از نویسندگان این مقاله، از دانشگاه مک کواری، گفت فیزیوتراپیست هایی که درمان جدید را در پرث و سیدنی انجام دادند، در درمان افراد مبتلا به کمردرد مداوم تجربه داشتند و طی پنج ماه تحت آموزش های تخصصی قرار گرفتند تا مراقبت های تعیین شده در نسخه جدید را ارائه دهند.
پروفسور هنکوک گفت: یکی از آموخته‌های مهم از مطالعه ما این بود که برای فیزیوتراپیست‌ها آموزش زیادی لازم بود تا مهارت‌ها و اعتماد به نفس خود را توسعه دهند تا بتوانند مداخله را با استاندارد بالا انجام دهند، علی‌رغم این واقعیت که بسیاری از آنها قبلاً با تجربه بودند. این آموزش شامل تمرین بر روی بیماران واقعی و دریافت بازخورد از مربیان بود.
یک تیم بین المللی از متخصصان کمردرد به رهبری محققان دانشگاه کرتین و مک کواری با مشارکت محققان دانشگاه موناش، دانشگاه لیمریک، کالج امپریال لندن، دانشگاه جنوب دانمارک و دانشگاه استرالیای غربی این تحقیق را انجام دادند.
منبع: The Lancet
مترجم: کیانوش کرمی