در کارنامه کاری این هنرمند جوان، کار با چهره‌های شناخته شده و مطرحی چون حمید سمندریان، مهدی فخیم زاده، کمال تبریزی، اکبر زنجان‌پور، مسعود جعفری جوزانی دیده می‌شود.
با امیر ستوده، به‌عنوان یکی از جوانان پویای حوزه نمایش و نسل تازه نفس تئاتر ایران درباره وضعیت این روزهای نمایش و فعالیت‌هایش به گفت‌وگو نشستیم.
با توجه به اینکه شما سال‌هاست در عرصه نمایش، فعال هستید، چقدر آشنا بودن عوامل نمایش، اعم از کارگردان، بازیگر و… به علم روز و جریانات حاکم بر آن را ضروری می‌دانید و فکر می‌کنید این آشنایی می‌تواند در اجرای بهتر یک نمایش مؤثر باشد؟ 
تئاتر مدرن به سمت مینیمالیسم رفته است و دیگر کمتر شاهد اجراهای مفصل و بعضاً کلاسیک در تئاتر هستیم. این روند در تئاتر امروز بر تک‌تک عوامل اجرایی اعم از کارگردان، نویسنده، طراح یا بازیگر تأثیر گذاشته است و همه باید بر موج نو در تئاتر سوار باشیم. امروزه بازیگری به‌صورت علمی و آکادمیک رشد کرده و شاهد بازی‌های خوبی از جوانان در تئاتر هستیم که رد پای آن‌ها در سینما هم دیده می‌شود. امروز آگاهی به علم روز برای عوامل اجرایی یک نمایش یک امر اجتناب ناپذیر است. برعکس اگر کارگردان یا بازیگری این شرایط را نداشته باشند، این خطر به وجود می‌آید که اثر از ورطه یک اجرای ایده آل و به‌روز به دور افتد.
فکر می‌کنید مهم‌ترین آسیب‌هایی که حوزه نمایش با آن مواجه است به‌خصوص در زمینه مباحث آموزشی و پژوهشی چیست؟
مهم‌ترین آسیبی که درحوزه آموزش و پژوهش تئاتر با آن مواجه است، پایین بودن سطح آموزش در دانشگاه‌هاست.
به‌عنوان کسی که شش سال در حوزه آموزش و پژوهش تئاتر به‌عنوان دانشجو مستقیماً حضور داشته‌ام، می‌توانم بگویم مهم‌ترین آسیبی که این حوزه با آن مواجه است، پایین بودن سطح آموزش در دانشگاه‌هاست. امروزه در سطح کشور، استادان خوب و مجرب بسیار کم یافت می‌شود و از وجودِ همین تعداد اندک استادان مجرب و کاردان، به نحو احسن استفاده نمی‌شود. به بیان دیگر، باید دید شخصی که به نام استاد سر کلاسی که برای آن هزینه شده حضور پیدا می‌کند آیا واقعاً صلاحیت داشتن آن عنوان را دارد یا نه؟ البته در این زمینه بحث و مثال فراوان است و در این مقال نمی‌گنجد.
به اعتقاد شما چقدر سالن‌های اجرای یک نمایش در موفق شدن یک اثر نقش دارند. اصلاً نقشی دارند؟ به‌طور کلی نظرتان راجع به سالن‌های نمایش و امکانات آن در موفقیت یک اثر چیست؟
مقوله سالن و محل اجرای نمایش از ارکان اصلی هنر نمایش به شمار می‌رود. کیفیت سالن ارتباط مستقیمی با جذب مخاطب و گروه‌های نمایشی دارد. برای اجرایی شدن یک اثر، سالن نمایش باید از امکاناتی مانند سیستم نور و پخش مناسب همچنین سن، صندلی، پشت صحنه و سیستم تهویه مناسب برخوردار باشد تا بتواند دو رکن اصلی پیدایش یک نمایش، یعنی گروه اجرایی و تماشاچی را به هم پیوند دهد. متأسفانه در کشور ما سالن‌های نمایش از امکانات خوبی بهره‌مند نیستند. در واقع می‌توان گفت سالن‌های معدودی از امکانات مناسب و ایده‌آل برخوردار هستند که این سالن‌ها معمولاً به افراد خاص اجاره داده می‌شوند و با گروه‌های جوان ارتباط خوبی ندارند. در نتیجه جوان‌های خوش فکر نیز نمی‌توانند از همه توانایی و خلاقیت خود بهره ببرند چرا که امکانات اجرایی برای آن‌ها به‌طور کامل فراهم و موجود نیست.
این روزها مشغول انجام چه کارهایی هستید؟
در حال حاضر مشغول کارگردانی متنی از خانم چیستا یثربی به نام «محاله که فکر کنید این‌طوری هم ممکنه بشه» هستم. در این نمایش من و خانم زیبا حاجیان بازی می‌کنیم. طراحی صحنه این کار را آقای علی طهرانچی بر عهده داشته‌اند و آهنگساز آن میر امیر میری هستند و مرتضی افتخاری و مصطفی رنجبر دستیاران کارگردان هستند و تعدادی دیگر صحنه یار که هنوز به‌صورت قطعی انتخاب نشده‌اند در این اثر فعالیت می‌کنند. در حال حاضر دو ماه است که این متن را کار می‌کنیم و کمتر از یک ماه به اجرا باقیمانده است.
کمی درباره محتوای این نمایش می‌گویید؟
نمایش در واقع داستان زوجی تئاتری است که زندگی‌شان به فاجعه ختم می‌شود. در ابتدای نمایش زنی را می‌بینیم که به قتل شوهر خود اعتراف می‌کند و در ادامه، ما چگونگی ماجرا را می‌بینیم و پایانی که قابل پیش بینی نیست. اجازه بدهید چون اجرای اثر نزدیک است پایانش را لو ندهم.
دلیل انتخاب این متن برای کارگردانی چه بود؟
در مورد دلیل انتخاب متن هم باید بگویم بار اولی که همان ابتدای بازیگری‌ام این متن را خواندم دیدم مسائلی در آن مطرح شده که مسائل روز ما تئاتری‌هاست. باتلاق حسادت‌ها و من بودن‌های تئاتر به‌خوبی در این متن به نمایش گذاشته شده است. اتفاقاً همان سال‌ها که این متن را نزد استاد عزیزم زنده یاد حمید سمندریان اجرا کردیم با اینکه ارتباط مثبتی با متن‌های ایرانی نداشت اما از اجرای ما خوشش آمد و قول اجرای عموم این نمایش را داد که بعدها بنا به دلایلی میسر نشد. از همان روزها بود که تصمیم گرفتم در موقعیت مناسبی متن را کار کنم تا اینکه امسال شرایط فراهم شد.
از ویژگی‌های ممتاز این نمایش بگویید.
این نمایش دو کاراکتر اصلی دارد من در نقش کاراکتر مرد و زیبا حاجیان در نقش زن این نمایش، ایفای نقش می‌کند. تجربه کار کردن با بازیگر زن این نمایش چه به‌عنوان کارگردان و چه به‌عنوان بازیگر تجربه بسیار خوبی بود. چرا که به لحاظ کیفیت فنی و حرفه‌ای در سطح بالایی قرار دارد. از ویژگی‌های ممتاز این نمایش می‌توان به دو زمانه بودن این اثر اشاره کرد.
گفت‌وگو: مهرداد نصرتی
No tags for this post.