تجربیات نزدیک به مرگ نوعی تجربه های شخصی و عمیق هستند که مرتبط با مرگ یا نزدیک به آن است. این تجربه ها ممکن است با احساسات مثبت و آرام بخش یا منفی و اضطراب آور همراه باشد. بر اساس گزارش ها، این تجربیات معمولا دارای مشخصات مشابهی است. بسیاری از افرادی که تجربه های نزدیک به مرگ داشتند، گزارش داده اند که حتی پس از توقف ضربان قلب، آگاهی آنها کاملا از بین نمی رود.
نتایج یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه میشیگان، شواهدی از افزایش فعالیت مغز، هنگام مرگ را ارائه داده است. محققان نشانه های مشابهی از فعالیت گاما را در مغز در حال مرگ، هم در حیوانات و هم در انسان ها ثبت کرده اند که به دنبال از دست دادن اکسیژن ناشی از ایست قلبی مشاهده شد.
تیم تحقیقاتی، چهار بیمار را شناسایی کردند که به دلیل ایست قلبی در بیمارستان، در حالی که تحت نظارت EEG بودند، درگذشتند. هر چهار بیمار در کما بودند و پاسخ نمی دادند. در نهایت پژوهشگران، با اجازه از خانواده های بیماران، دستگاه تنفس مصنوعی این افراد را برداشتند.
پس از حذف دستگاه تنفس مصنوعی، محققان در دو نفر از بیماران، افزایش ضربان قلب و افزایش فعالیت امواج گاما را ثبت کردند که با هوشیاری و فعالیت مغز مرتبط است.
این فعالیت، در محل اتصال بین لوب های گیجگاهی، جداری و پس سری در پشت مغز مشاهده شد. طبق مطالعات مغزی پیشین، این ناحیه با خواب دیدن، توهمات بصری در صرع و حالات دگرگون شده هوشیاری مرتبط است.
محققان ادامه داده اند: این دو بیمار قبلاً سابقه تشنج داشتند، با این حال در طول یک ساعت قبل از مرگ هیچ تشنجی در این بیماران ثبت نشد. برای دو بیمار دیگر، افزایشی در ضربان قلب و فعالیت گاما پس از حذف دستگاه تنفس مصنوعی مشاهده نشد.
دانشمندان اظهار داشتند: ما نمی توانیم بر اساس این یافته ها، در سطح جهانی اظهار نظر کنیم و کشف ارتباط بین نشانه های مشاهده شده از آگاهی در بیماران در حال مرگ و تجربیات آنها غیر ممکن است. با این حال، یافته های مشاهده شده قطعاً هیجان انگیز هستند و چارچوب جدیدی را برای درک ما از آگاهی پنهان در انسان های در حال مرگ فراهم می کنند.
یافته های تحقیقاتی در مجله Proceedings of the National Academy of Science منتشر شده اند.
مترجم: سنا دلفیه
No tags for this post.