دانشمندان نوعی از سلول های ایمنی را که به سلولهای عصبی حمله می کنند، کشف کرده اند که احتمالا علت بیماری فیبرومیالژیا در مدل حیوانی باشند.
به گزارش سیناپرس، فیبرومیالژیا با درد مزمن، گسترده و ناتوان کننده بروز می کند که تصور می شود توسط فرآیندی به نام حساسیت مرکزی ایجاد می شود. اینجاست که سیستم عصبی مرکزی بدن به اشتباه سیگنالهای عصبی عبوری از مغز و نخاع را تقویت کرده و فرد را به درد بیشتر در یک حلقه حساس می کند.
اما درک ما از این بیماری که بیشتر زنان را تحت تاثیر قرار می دهد، با تحقیقات طولانی مدت به سرعت در حال تغییر است و مطالعات به تغییرات در سیستم عصبی محیطی یا بیرونی نیز اشاره کرده اند.
مطالعه ای در سال ۲۰۲۱ آنتی بادی هایی را از افراد مبتلا به فیبرومیالژیا به موشها معرفی کرده و در نتیجه حساسیت حیوانات آزمایش به درد را افزایش داد. یافته های این تحقیق دلیل محکمی برای این سندروم ایجاد کرد که به عنوان یک اختلال خودایمنی عمل می کند.
تیم تحقیقاتی به رهبری سارا کاکساریا (Sara Caxaria) زیست شناس مولکولی و سلولی از دانشگاه کوئین مری لندن، می نویسد: شواهد رو به رشد یک تعامل دوسویه پیچیده بین سلول های ایمنی و نورون های حسی را نشان می دهد.
محققان با استفاده از رویکردی مشابه، سلول های ایمنی به نام نوتروفیل های جمع آوری شده از بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا را به موش معرفی کردند. حیوانات سالم فقط با نوتروفیلهای انسانی که در سیستمشان در گردش است به درد حساس می شوند، اما نه زمانی که آنتیبادی، سرم یا سایر سلولهای ایمنی از بیماران فیبرومیالژیا یا سلولهای داوطلبان سالم تزریق می شوند.
نوتروفیل ها به طور معمول در پاسخ ایمنی ذاتی، اولین خط دفاعی بدن در برابر پاتوژن های مهاجم نقش دارند. تحقیقات تعداد بسیار زیادی نوتروفیل در جریان خون بیماران فیبرومیالژیا همراه با افزایش سطح سیتوکین های التهابی نوتروفیل ها را نشان می دهد.
نوتروفیل ها به طور معمول در بافت های سیستم عصبی یافت نمی شوند. با این حال، در یک سری از آزمایشهای تصویربرداری، نوتروفیلهای انسانی جمع آوری شده از بیماران فیبرومیالژیا به دستههایی از اعصاب حسی به نام گانگلیون در سیستم عصبی محیطی حیوان حمله کردند.
این تهاجم سریع بود و سلولهای نخاع موشها به محرک های دردناک تنها در عرض یک ساعت پس از سرازیر شدن سلولهای انسانی در جریان خون، بیش از حد به محرکهای دردناک واکنش نشان می دادند.
یافتهها نشان می دهد که نوتروفیلها نقشی فراتر از درد التهابی حاد دارند و احتمالاً سیستم عصبی را به حالت درد مزمن پایدار می اندازند. درک اینکه چگونه نوتروفیل ها به سلول های عصبی نفوذ می کنند و درد را به اشتباه می فرستند، راه را برای رویکردهای درمانی بالقوه فیبرومیالژیا باز می کند. هنگامی که محققان موشهایی را که برای درد ناشی از نوتروفیلها آماده شده بودند تخلیه کردند، شروع درد گسترده مداوم به طور قابلتوجهی به تعویق افتاد.
کاکساریا و همکارانش دریافتند: این داده ها نشان می دهد که نوتروفیل ها برای ایجاد درد مزمن گسترده از طریق نفوذ به گانگلیون های حسی محیطی اساسی هستند. به گزارش سیناپرس، اینکه چرا فیبرومیالژیا و اختلالات خودایمنی زنان را بیشتر از مردان تحت تاثیر قرار می دهد نیز یک راز باقی مانده است.
شرح کامل این مطالعه در مجله تخصصی PNAS منتشر شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
No tags for this post.