کشف مواد تشکیل دهنده سیارات در مهدکودک ستارگان با جیمز وب
ستاره شناسان در مطالعات جدید خود موفق به کشف مواد تشکیل دهنده سیاره در اطراف صدها ستاره جوان در ابر ماژلانی کوچک کهکشان کوتوله همسایه راه شیری شدند. این یافته‌ها بر اساس داده‌های تلسکوپ فضایی جیمز وب به دست آمده و به درک ما از اینکه آیا سیارات می توانند در کهکشان هایی که از نظر چنین موادی فقیرتر از کهکشان راه شیری هستند، به شکل مؤثری شکل بگیرند، کمک می کند.
به گزارش سیناپرس، هسته اولیه سیارات به صورت دانه های میکروسکوپی گرد و غبار شن مانند یا دوده شروع می شود. با گذشت زمان، دانه های گرد و غبار به هم می چسبند و سنگریزه هایی را تشکیل می دهند. سنگریزه ها کنگلومرا برای تشکیل سیاره های سنگی تشکیل داده و سیاره های کوچک به آرامی با هم برخورد می کنند تا هسته های سیاره ای ایجاد شود. با این حال، معمولا مواد خام مورد نیاز برای تشکیل گرد و غبار سیاره ای از جمله عناصری مانند سیلیکون، منیزیم، آلومینیوم و آهن نسبتاً کم هستند.
طی این مطالعات جدید پژوهشگری به نام اولیویا جونز و همکارانش با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب و تصویربرداری فروسرخ که می تواند تشعشعات گرمایی ساطع شده از غبار گرم را تشخیص دهد، صدها ستاره جوان کم جرم را در ناحیه ستاره زایی SMC به نام NGC مشاهده کردند. این ستاره جوان تر و کم جرم تر از خورشید منظومه شمسی هستند.
طی این مطالعات نویسندگان نشانه هایی از گرد و غبار را در نزدیکی ستارگان جوان شناسایی کردند که به این معناست که سیارات باید با بالغ شدن این ستاره های جوان شکل بگیرند.
یافته های این مطالعه نشان می دهد:فراوانی عناصر تشکیل دهنده سنگ در ناحیه ستاره زایی مشابه کهکشان های بسیار دورتر، در یک جابجایی دوره ای در تاریخ کیهان در حدود ۱۱ تا ۱۲ میلیارد سال پیش رخ می دهد که ستاره‌شناسان آن را ظهر کیهانی می نامند.
با توجه به اینکه احتمال تشکیل سیاره در ناحیه ستاره زایی وجود دارد، نویسندگان استنباط می‌کنند که سیارات ممکن است در این دوره زمانی و پس از آن تشکیل شوند. این نتایج می تواند بینش ما را نسبت به تشکیل جهان هستی و چگونه شکل گیری سیارات و ستارگان امروزی شکل دهد.
به گزارش سیناپرس، شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Astronomy ارائه شده است.
مترجم: نیروانا محمدحسینی
No tags for this post.
