گیاهان فسیل شده می توانند اطلاعات زیادی در مورد تنوع گیاهان و جغرافیا و تکامل سیاره ارائه دهند. اخیرا محققان فلفل چیلی باستانی از کلرادو را کشف کرده اند که ممکن است درک ما را از زمان و مکان پیدایش این گیاه مختل کند.
به گزارش سیناپرس، خانواده گیاهان شب بو به نام Solanaceae، بزرگ است و شامل بیش از ۲۰۰۰ گونه از جمله گوجه فرنگی، سیب زمینی، فلفل دلمه ای و فلفل چیلی می شود. همیشه تصور می شد که گونه فلفل چیلی، حدود ۱۰ تا ۱۵ میلیون سال پیش در آمریکای جنوبی تکامل یافته است، اما یک کشف این باور را زیر سوال برده است.
محققان دانشگاه کلرادو دو فسیل به خوبی حفظ شده را بررسی کردند. همه فسیل ها از سازند رودخانه گرین گرفته شده اند که در سراسر شمال غربی کلرادو و جنوب غربی وایومینگ گسترده شده است.
سازند رودخانه سبز یکی از مهم ترین مکان های فسیلی برای درک دوره ائوسن است، زمانی که قاره ها به سمت موقعیت فعلی خود در حدود ۳۴ تا ۵۶ میلیون سال پیش حرکت کردند. با بررسی فسیل‌ها، یکی از آنها مورد توجه محققان قرار گرفت، زیرا در انتهای یک ساقه خوشه‌هایی قابل مشاهده بود.
در ابن رابطه، ریکو دینا (Rocío Deanna) محقق ارشد این مطالعه گفت: در ابتدا فکر کردم، به هیچ وجه این نمی تواند درست باشد چراکه مشخصه فلفل چیلی بود. ویژگی منحصر به فردی که محقان مشاهده کردند، کاسه گل، قسمت سبز و کلاه مانند ساقه بود که بالای فلفل قرمز را نگه می دارد.
استیسی اسمیت (Stacey Smith) یکی از پژوهشگران این مطالعه، گفت: جهان شاید ۳۰۰ هزار گونه گیاهی دارد و تنها گیاهانی که این نوع کاسه گل دارند، ۸۰ یا ۹۰ گونه هستند.
محققان نمونه‌های آمریکای شمالی را با فسیل میوه ای دیگر ادر کلمبیا، آمریکای جنوبی مقایسه کرده و دریافتند:آنها دارای جدول زمانی مشابهی هستند. به گفته محققان، این موضوع نشان می دهد که خانواده Capsicaeae در اوایل ۵۰ میلیون سال پیش در سراسر آمریکای شمالی و جنوبی توزیع شده و ممکن است جدول زمانی فعلی نیاز به تنظیم مجدد داشته باشد.
اسمیت گفت: این فلفل‌های چیلی، مدت‌هاست که وجود داشته اند و ما همچنان این جدول زمانی جدید را تنظیم نکرده ایم.
به گزارش سیناپرس، محققان می گویند، رشد خانواده شب‌شید ممکن است به جای آمریکای جنوبی در آمریکای شمالی شروع شده باشد و در جهت مخالف آنچه در حال حاضر تصور می شود پراکنده شده است. کارشناسان این نظریه را مطرح کرده اند که حدود ۶۰ میلیون سال پیش، پرندگان میوه خوار ممکن است دانه ها و گیاهان را در حین پرواز از قاره ای به قاره دیگر حمل کرده باشند.
اسمیت در خاتمه گفت: بسیاری از اکتشافات چندین دهه پس از جمع آوری نمونه ها اتفاق می افتد. چه کسی می داند که چند گونه فسیلی جدید دیگر منتظر چشمان مناسب برای جستجو هستند.
شرح کامل این مطالعه در مجله New Phytologist منتشر شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
No tags for this post.