محققان در پژوهش های جدید خود دریافتند که افرادی که در ارتفاعات زندگی می کنند، نسبت به افرادی که در بخش های پست و دشت ها زندگی می کنند، در خظر کمتری برای ابتلا به سرطان ریه قرار دارند.
مهمترین دلیل عنوان شده برای این مساله فشار پایین هوا در ارتفاعات بالاتر است که باعث استنشاق اکسیژن کمتری می شود و بر این اساس پژوهشگران نتیجه گرفتند که ممکن است اکسیژن در ایجاد سرطان ریه نقش داشته باشد. در واقع این محققان دریافتند که میزان سرطان ریه کمتر در ارتفاعات بالاتر نشان می دهد که ممکن است این بیماری از طریق استنشاق عوامل سرطان زا ایجاد شوند.
اکسیژن ماده ای بسیار واکنش پذیر است و حتی هنگامی که سلول های ما با دقت و به سرعت آن را مصرف می کنند ، در نتیجه ممکن است در گونه های اکسیژن فعال (reactive oxygen species) که می تواند به آسیب سلولی و جهش منجر شود ، ظاهر شوند .
پژوهش های جدید همچنین نشان می دهند ، با وجود اینکه زندگی انسان وابسته به اکسیژن است اما جنبه های متابولیسم اکسیژن ممکن است در ایجاد سرطان ریه موثر بوده و آن را افزایش دهد . کامن سیمنوف از دانشکده پزشکی پرلمن ، دانشگاه پنسیلوانیا در این رابطه اعلام کرد به نظر می رسد که اکسیژن موجود در جو یکی از عوامل ایجاد این بیماری باشد .
محققان بر این باور هستند که اکسیژن ماده ای بسیار واکنش پذیر است و حتی هنگامی که سلول های ما با دقت و به سرعت آن را مصرف می کنند ، در نتیجه ممکن است در گونه های اکسیژن فعال (reactive oxygen species) که می تواند به آسیب سلولی و جهش منجر شود ، ظاهر شوند .
این پژوهشگران در تحقیقاتی که در شهرهای غرب ایالات متحده امریکا انجام داده اند ، دریافتند که هر چه ارتفاع این شهرها افزایش پیدا می کند ، شیوع سرطان ریه در بین مردم ساکن این شهر ها کم تر می شود . این اثر و نتیجه حاصل از آن در آمار به این گونه نشان داده می شود که ابتلا به سرطان ریه برای هر سه هزار و 281 فوت (برابر با هزار متر) ارتفاع ، 7.23 مورد در هر صد هزار نفر کمتر دیده می شود که این رقم معادل سیزده درصد از 56.8 مورد مطالعه شده در بین صد هزار نفر بیمار مبتلا به سرطان ریه است .
منبع: healthsite
ترجمه: فاطمه کردی
No tags for this post.