آنتی‌بیوتیک‌ها بعد از سرطان سینه با احتمال بقای ضعیف‌تر فرد مرتبط هستند
به گزارش سیناپرس همدان، بر اساس مطالعه محققان دانشگاه پزشکی استنفورد، زنان مبتلا به سرطان سینه سه گانه منفی که در طی سه سال پس از تشخیص سرطان، چندین نسخه آنتی بیوتیک دریافت کردند، نسبت به زنانی که دوره های کمتری از این داروها را مصرف کردند، بیشتر در معرض عود بیماری و مرگ ناشی از سرطان بودند. این مطالعه نشان داد که تأثیر بر بقا به دلیل تفاوت در شدت سرطان نیست.
این خطر به طور قابل توجهی با تعداد کل و انواع آنتی بیوتیک های تجویز شده برای هر بیمار افزایش می یابد.
جولیا رانسوهوف، پزشک متخصص هماتولوژی و انکولوژی پزشکی در دانشکده پزشکی استنفورد، گفت: هر آنتی بیوتیک اضافی بین 5 تا 18 درصد خطر مرگ را نسبت به بیمارانی که آنتی بیوتیک دریافت نکرده بودند، افزایش داد. با این حال، مهم است که این یافته‌ها را با احتیاط تفسیر کنیم. ما نمی‌توانیم اجازه دهیم عفونت‌های تهدیدکننده زندگی، درمان نشوند. اما این مطالعه نشان می‌دهد که بهترین روش برای درمان آنها بدون افزایش خطر عود سرطان را در نظر بگیریم.
رانسوهوف نویسنده اصلی این مطالعه است که مقاله به صورت آنلاین در Nature Communications منتشر شد. آلیسون کوریان، استاد پزشکی و اپیدمیولوژی و سلامت جمعیت، و آمی بات، دانشیار پزشکی و ژنتیک، نویسندگان ارشد این مطالعه هستند.
کوریان گفت: این یافته‌ها بینشی در مورد نقش سیستم ایمنی و عواملی که ممکن است عملکرد آن را در مبارزه با تهاجمی‌ترین نوع سرطان سینه مختل کنند، ارائه می‌دهد. به دست آوردن درک بهتر از این فرآیند برای راهنمایی مراقبت از بیمار مهم خواهد بود.
اثر بر روی نوعی از سلول های ایمنی
محققان 772 زن را مورد بررسی قرار دادند که بین ژانویه 2000 تا مه 2014 تشخیص داده شد و در مراقبت های بهداشتی استانفورد یا بنیاد پزشکی پالو آلتو تحت درمان قرار گرفتند. آنها دریافتند که درمان با داروهای ضد میکروبی (گروهی از داروها که شامل آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت های باکتریایی و ضد قارچ ها برای درمان عفونت های قارچی است) با کاهش تعداد سلول های ایمنی به نام لنفوسیت ها در گردش خون بیمار مرتبط است. نشان داده شده است که تعداد لنفوسیت ها با پاسخ به درمان و بقای کلی در افراد مبتلا به سرطان سینه مرتبط است. (اگرچه محققان کل نسخه های ضد میکروبی را مورد مطالعه قرار دادند، 99 درصد از زنان شرکت کننده در مطالعه که داروهای ضد میکروبی برای آنها تجویز شده بود، آنتی بیوتیک دریافت کردند).
محققان بر این باورند که ارتباط بین مواد ضد میکروبی و تعداد لنفوسیت ها در روده نهفته است. به خوبی ثابت شده است که درمان آنتی بیوتیکی، و همچنین شیمی درمانی، می تواند به ویژه بر روی باکتری هایی که روده های ما را فرش می کنند، جمعیتی از کمک های کوچک که به نام میکروبیوم روده شناخته می شوند، سخت باشد. این باکتری‌ها نه تنها به ما در هضم غذا کمک می‌کنند، بلکه بر بسیاری از جنبه‌های سلامتی ما تأثیر می‌گذارند، از جمله نحوه واکنش سیستم ایمنی بدن به تهدیدات نوظهور مانند عفونت یا سرطان.
رانسوهوف گفت: ما مدتهاست می دانیم که میکروبیوم روده در شکل دادن به سیستم ایمنی نقش دارد و سیستم ایمنی در نحوه واکنش افراد به سرطان ها و شیمی درمانی نقش اساسی دارد. ما در بیمارانی که در طول سه سال پس از تشخیص اولیه، چندین داروی ضدمیکروبی دریافت کرده بودند، به طور شگفت‌آوری قوی و مستمر خطر مرگ را افزایش دادیم.
این مطالعه هشدارهایی دارد. سرطان در این زنان قبل از سال 2021 تشخیص داده شد و تحت درمان قرار گرفتند، زمانی که استفاده از یک درمان تقویت‌کننده سیستم ایمنی به نام مهارکننده‌های ایمن بازرسی برای سرطان سینه سه‌گانه منفی در مراحل اولیه به روتین تبدیل شد. همچنین سرطان سینه سه گانه منفی در بین انواع سرطان سینه منحصر به فرد است. درمان موفقیت آمیز آن نسبت به سایر سرطان های سینه هم نادرتر و هم دشوارتر است. اما نسبت به حملات سیستم ایمنی نیز حساس‌تر است، بنابراین مشخص نیست که آیا ارتباط بین آنتی‌بیوتیک‌ها و بقای ضعیف‌تر به انواع دیگر سرطان سینه برقرار می‌شود یا خیر.
مصرف آنتی بیوتیک و سرطان
این مطالعه اولین مطالعه ای نیست که نشان می دهد مصرف آنتی بیوتیک ممکن است بر بقای سرطان تأثیر بگذارد. یک مطالعه بزرگ قبلی توسط محققان استرالیایی بر روی بیش از 7000 فرد مبتلا به سرطان نشان داد که بین مصرف آنتی بیوتیک در شش ماه قبل از تشخیص بیماری و بقای ضعیف‌تر ارتباط وجود دارد. و درمان آنتی بیوتیکی با افزایش رشد تومور در چندین مدل موش سرطان سینه ارتباط دارد. مطالعات دیگر همچنین به ارتباط بین سلامت میکروبیوم روده و پاسخ به درمان‌های سرطان اشاره کرده‌اند.
اما این مطالعه اولین مطالعه ای است که استفاده از آنتی بیوتیک را با تعداد لنفوسیت های در گردش و بقای کلی سرطان مرتبط می کند، و آن را در چندین مقطع زمانی پس از درمان انجام می دهد.
بهات گفت: در حالی که مطالعات دیگر نشان داده‌اند که میکروبیوم روده در بیماران سرطانی که عملکرد ضعیفی دارند در مقایسه با افرادی که عملکرد خوبی دارند متفاوت است، تعداد کمی از انتخاب‌های بالادستی که بیماران و پزشکان می‌توانند برای تأثیرگذاری بر میکروبیوم انجام دهند، ارزیابی کرده‌اند. این مطالعه به اتصال برخی از نقاط کمک می کند، پیدا کردن اینکه استفاده از آنتی بیوتیک با تعداد کمتری از یک نوع سلول ایمنی در گردش که برای مبارزه با سرطان مهم است مرتبط است. ما هنوز نمی دانیم که آیا میکروبیوم عامل ارتباطی حیاتی بین مصرف آنتی بیوتیک و نتایج سرطان است یا خیر، اما گمان می کنیم که ممکن است یک عامل کلیدی باشد.
رانسوهوف و همکارانش از پایگاه داده ای به نام Oncoshare استفاده کردند که سوابق الکترونیکی سلامت و داده های ثبت سرطان کالیفرنیا را ادغام می کند. زنان مورد مطالعه با سرطان سینه سه گانه منفی غیر متاستاتیک (مراحل 1 تا 3) تشخیص داده شدند و تحت شیمی درمانی و در صورت لزوم جراحی قرار گرفتند. هشتاد و چهار درصد از زنان در مقطعی پس از تشخیص سرطان، داروهای ضد میکروبی دریافت کردند. 99 درصد از این نسخه ها برای آنتی بیوتیک بود. میانگین زمان پیگیری برای مطالعه 104 ماه بود.
محققان دریافتند که در طول دوره مطالعه چند ساله، 20 درصد از زنانی که در طول مطالعه داروهای ضد میکروبی برای آنها تجویز نشده بود، جان خود را از دست دادند. در مقابل، 23 درصد از زنانی که تا به حال داروهای ضد میکروبی دریافت کرده بودند فوت کردند. هیچ تفاوت آماری معنی داری در خطر مرگ ناشی از سرطان سینه بین زنان متوسطی که از زمان تشخیص داروی ضد میکروبی دریافت نکرده بودند، وجود نداشت، که نشان می دهد خطر مرتبط با هر نسخه کوچک است. با این حال، رانسوهوف و همکارانش دریافتند که خطر مرگ ناشی از سرطان سینه نه تنها با تعداد کل نسخه هایی که یک زن از زمان تشخیص دریافت کرده است، بلکه با تعداد داروهای منحصر به فردی که در معرض آنها قرار گرفته است افزایش می یابد (برای مثال آموکسی سیلین در مقابل تتراسایکلین).
ارتباط بین استفاده از داروهای ضد میکروبی و افزایش خطر مرگ حدود سه سال پس از تشخیص سرطان در زنان ادامه یافت. این خطر به تدریج در سال های چهار و پنج کاهش یافت. تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد که این ارتباط به دلیل بیمار بودن بیماران هنگام دریافت داروها نیست.
داده‌های Oncoshare شامل اطلاعاتی درباره میکروبیوم‌های روده بیماران نمی‌شد که معمولاً از طریق نمونه‌های مدفوع به دست می‌آیند. اما رانسوهوف و همکارانش امیدوارند که مطالعه جدیدی طراحی کنند که به طور مستقیم ترکیب میکروبیوم روده را با تعداد لنفوسیت ها و بقای طولانی مدت سرطان مرتبط کند.
رانسوهوف گفت: ما دوست داریم مستقیماً به میکروبیوم روده نگاه کنیم و ببینیم که قرار گرفتن در معرض آنتی بیوتیک چگونه طبقه بندی روده را شکل می دهد. اما این مطالعه مطمئناً این سؤال را مطرح می کند که چگونه یافته های ما باید بر مراقبت بالینی بیماران سرطانی تأثیر بگذارد. محققان نسبت به اعمال یافته های مطالعه چند صد زن برای هر فرد احتیاط می کنند.
کوریان گفت: اگر بیماران پس از تشخیص سرطان سینه تحت درمان با آنتی بیوتیک قرار گرفتند، نباید دچار وحشت شوند. در هر مورد فردی، افزایش خطر زیاد نیست. اما به طور کلی، این یافته‌ها ارتباطی بین مصرف آنتی‌بیوتیک، سیستم ایمنی و بقای سرطان سینه را نشان می‌دهد که مستلزم مطالعه بیشتر است.
منبع: Nature Communications
مترجم: سید سپهر ارومیهء
