با ظهور پدیده مقاومت در برابر دارو، اثر بخشی درمان های رایج مالاریا کاهش یافته است و علاوه بر این، روش های کنونی تنها در برابر برخی از گونه های انگل نقش محافظتی دارند و در دراز مدت موثر نیستند.
سیستم ایمنی بدن به طور طبیعی دارای پروتئینی است که با عفونت مبارزه می کند، ولی مالاریای پیشرفته قادر به خلع سلاح این پروتئین است.
همین نقص، پژوهشگران مرکز تحقیقات پزشکی QIMR Berghofer در استرالیا را بر آن داشت تا دست به تولید پروتئین مصنوعی با ویژگی های پروتئین سیستم ایمنی بزنند.
ارتش سیستم ایمنی بدن دارای ژنرال هایی به نام سلول های دندریتیک و سربازانی به نام سلول های T است. سلول های T فرمان حمله و آتش بس را از سلول های دندریتیک دریافت می کنند. فرمان لازم برای دفاع از بدن توسط پروتئینی به نام PD-L2 صادر می شود.
مطالعات نشان می دهد در صورت ابتلا به مالاریا، سطح این پروتئین کاهش می یابد و سلول های T با انگل عامل بیماری مبارزه نمی کنند.
محققان برای حل این مشکل، نسخه جدید پروتئین PD-L2 را در آزمایشگاه تولید کرده اند. این پروتئین مصنوعی قادر به درمان مالاریا در موش های آزمایشگاهی است و از عود دوباره بیماری جلوگیری کرده است.
با توجه به شیوع بیماری های منتقل شده از پشه، این روش و روش های مشابه درمان بیماری هایی از این دست بسیار ارزشمند است.
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO) سال گذشته حدود 438 هزار تن بر اثر مالاریا جان خود را از دست دادند.
***آمار منتشر شده سازمان جهانی بهداشت در رابطه با مالاریا به قرار زیر است:
– در سال 2015 میلادی در 95 کشور و منطقه انتقال مالاریا وجود داشت.
– حدود 2 / 3 میلیارد تن ، یعنی حدود نیمی از جمعیت جهان در معرض خطر مالاریا قرار دارند.
– مالاریا قابل پیشگیری و درمان است و اقدامات پیشگیرانه در بسیاری از نقاط دنیا موثر بوده است.
– مرگ و میر ناشی از مالاریا از سال 2000 تا 2013 میلادی، 47 درصد کاهش یافته است؛ با این وجود در سال 2013میلادی، 2 میلیون مورد بالینی مالاریا و 584 هزار مرگ ناشی از بیماری های منتقله از طریق پشه گزارش شد که بیشتر قربانیان، زنان باردار و کودکان زیر پنج سال بودند.
– در سال 2015 میلادی، 214 میلیون مورد مالاریا و 438 هزار مرگ ناشی از مالاریا گزارش شد.
– تعداد کیت های تشخیص فوری مالاریا در سال 2008 میلادی، 46 میلیون بود که در سال 2013 میلادی به 319 میلیون کیت رسید.
– افزایش درمان های ترکیبی مالاریا نیز در سال های اخیر چشمگیر بوده است و پشه بندهای آغشته به حشره کش هم در بیشتر مناطق مورد استفاده قرار می گیرد.
– کشورهای زیادی در حال حرکت به سمت ریشه کنی مالاریا هستند؛ به عنوان مثال در نشست اخیر شرق آسیا اعلام شده است که قصد ریشه کنی مالاریا از آسیا و اقیانوس آرام تا سال 2030 میلادی وجود دارد.
– با وجود افزایش سه برابری بودجه مالاریا از سال 2005 هنوز این طرح با کسری بودجه 50 درصدی مواجه است؛ بودجه مورد نیاز برای انجام این طرح حدود 1 / 5 میلیارد دلار تخمین زده شده است.
– شیوع بیماری ابولا در سه منطقه گینه، سیرالئون و لیبریا در سال گذشته اثر مخربی بر درمان مالاریا داشت؛ زیرا تمام منابع مالی و انسانی درگیر ابولا بود.
– بیشترین میزان ابتلا به مالاریا در کشورهای جنوب آفریقا قرار دارد؛ به طوری که در سال 2015 میلادی، 88 درصد از موارد ابتلا و 90 درصد موارد مرگ ناشی از مالاریا در این مناطق گزارش شد.
مالاریا از طریق نیش پشه آلوده به انگل پلاسمودیم فالسیپاروم به انسان منتقل می شود. این انگل، وارد جریان خون میزبان می شود و سلول های قرمز را تخریب می کند. زمانی که گلبول های قرمز تسلیم این انگل می شوند، علایم این بیماری که شامل سردرد، لرز، درد عضلانی، خستگی، تهوع، اسهال و استفراغ است، ظاهر می شود.
این انگل همچنین سبب مشکلات تنفسی شدید، کاهش قندخون، کم خونی شدید و در نهایت بروز کما در بیمار می شود که در صورت نبود درمان کشنده است. کودکان به دلیل ضعف سیستم ایمنی در مقابل این انگل تسلیم می شوند و از بین می روند.
به گزارش ایرنا از ساینس نتایج این تحقیقات در نشریه Immunity منتشر شده است.