نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد: در دهه آینده، تا ۹۰ درصد از سایت های باستان‌شناسی در جنوب عراق در معرض خطر زمستان های خشک و تابستان های گرم قرار دارند. متاسفانه این شرایط در مناطق جنوب غربی ایران نیز مشاهده شده و نتایج را می توان به این حوزه نیز تعمیم می دهد.
به گزارش سیناپرس، تغییرات اقلیمی تاثیرات مخربی بر سایت ها و آثار باستانی داشته و شواهد نشان می دهد؛ مناطقی مانند جنوب عراق و جنوب غربی ایران در این رابطه با تهدیداتی جدی مواجه هستند. طی سال های اخیر طوفان های شن و گرد و غبار معلق در هوا و نمک باقی مانده از تبخیر آب های سطحی در این مناطق افزایش یافته و کشاورزان و دامداران به طور فزاینده ای به شهرها مهاجرت می کنند.
عقیل منسراوی، باستان شناس عراقی در این رابطه می گوید: سایت های باستانی عراق به دلیل تغییرات آب و هوایی، از جمله طوفان های شدید شن و شور شدن آب، تهدید می شوند.
پیش بینی می شود در طول دهه آینده شن و ماسه ۸۰ تا ۹۰ درصد از سایت های باستان شناسی را پوشش دهد. یکی از مهمترین این محوطه ها ام العقریب، شهر مهم سومریان در جنوب بین النهرین است که بیش از چهار هزار سال قدمت داشته و مساحت آن پنج کیلومتر مربع است.
این شهر در سال ۲۳۵۰ قبل از میلاد به اوج شکوفایی خود رسید، اما اکنون به طورجدی در خطر بوده و ممکن است برای همیشه ناپدید شود.
گزارش های رسمی نشان دهنده وقوع بیش از ۱۰ طوفان شن طی سال گذشته در این منطقه بوده که اثرات قابل مشاهده ای در این مکان داشته است و در نتیجه قبل از شروع حفاری، هیات های باستان شناسی باید تلاش بیشتری کنند.
به گزارش سیناپرس، منطقه هلال حاصلخیزی بخشی از جنوب عراق و جنوب غربی ایران محسوب می شود که برای نخستین بار کشاورزی و یکجا نشینی در آن شروع شد اما اکنون نمادی از بحران زیست محیطی است که این سیاره با آن مواجه است. متاسفانه این طوفان های شن، افزایش دما و کاهش منابع آب، نه تنها بر سلامت انسان، بلکه بر میراث فرهنگی نیز تأثیر مخربی می گذارد.
جعفر الجوثری، استاد باستان شناسی در دانشگاه القادسیه عراق نیز در این رابطه اعلام کرد: بررسی های ما نشان می دهد؛ در حال حاضر، بادها حاوی میزان بیشتری از گرد و غبار بوده و تکه هایی از خاک، به ویژه شن و ماسه و گل و لای را که باعث فرسایش و فروریختن ساختمان های باستانی می شود را با خود حمل می کنند.
مارک آلتاویل، استاد باستان شناسی در دانشگاه کالج لندن نیز معتقد است شور شدن محیط در منطقه جنوب عراق به دلیل خشکسالی بسیار مهم است زیرا هنگامی که آب خیلی سریع تبخیر می شود، تنها بقایای نمک باقی می ماند که عامل مهمی در تخریب آثار تاریخی است.
به گزارش سیناپرس، جعفر الجوثری در این رابطه خاطرنشان می کند: متاسفانه در این منطقه حتی امروز، کشاورزان به آبیاری غرقابی متوسل می شوند، تکنیکی که به طور گسترده به عنوان یک ضایعه بزرگ در نظر گرفته می شود. کمبود آب کشاورزان و دامداران را به تدریج به شهرها سوق می دهد، زمین ها رها می شوند و خاک در برابر باد آسیب پذیرتر می شود.
مترجم: احسان محمدحسینی
منبع: asianews
No tags for this post.