بر اساس آمار سازمان جهانی کار، سالانه 120 میلیون کودک 5 تا 15 ساله وارد بازار شده و به صورت تمام وقت مشغول به کار می شوند. 61 درصد از این کودکان در آسیا، 32 درصد در آفریقا و 7 درصد آنها در آمریکای لاتین زندگی می کنند. در ایران نیز طبق اعلام سازمان بهزیستی حدود ۱۲۰ هزار کودک کار وجود دارد.
به گزارش سیناپرس، محمدرضا حیدرهایی، سرپرست دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در این خصوص گفت: براساس آخرین پیش بینی ها، حدود 120 هزار کودک کار در ایران وجود دارد. سال گذشته 14 هزار و 500 کودک خیابانی شناسایی شده اند که حدود 80 درصد آنها از اتباع بیگانه هستند. اطلاعات هویتی سه هزار نفر از این کودکان نیز از طریق اسکن عنبیه در ۱۳ استان ثبت شده است.
وی افزود: در حال حاضر هزار و 500 کودک کار و خیابان در 20 مرکز نگهداری می شوند اما مدت نگهداری آنها در این مراکز طولانی نیست؛ مدت زمان نگهداری آنها صرفا تا زمان تعیین تکلیف این کودکان است. معتقدیم جمع‌آوری این کودکان مشکلی را حل نمی کند. این مساله باید ریشه ای برطرف شود. ما باید برای رفع این مشکل به سراغ مدل های توانمندسازی کودکان در کنار خانواده برویم.
وی به علت چرایی این مساله پرداخت و گفت: اغلب پس از جمع آوری کودکان کار و خیابانی، حدود دو الی سه هفته شاهد حضور نداشتن این کودکان در خیابان ها هستیم. اما بار دیگر آنها با مدلی کاری دیگر در خیابان حضور پیدا می کنند. به عنوان مثال اگر آنها در گروه سنی نوجوان قرار دارند شاید سودجویان از آنها برای خرید و فروش مواد مخدر استفاده کنند. کودکان کم سن و سال تر نیز در کارگاه های زیرزمینی مشغول به کار شوند. برخی دیگر از کودکان کم سن و سال هم زباله گردی کنند. متاسفانه اخیرا شاهد افزایش زباله گردی کودکان در خیابان ها هستیم.
سرپرست دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور تاکید کرد: اکنون قانون برای این موضوع به 20 دستگاه تعیین و تکلیف کرده است. اما متاسفانه موضوع ساماندهی کودکان خیابانی بین این دستگاه ها پاسکاری می شود. این دستگاه های متولی باید در کنار سازمان بهزیستی به وظایف خودشان عمل کنند.
کودکانی که در معرض آسیب های جسمی و جنسی قرار دارند
به گزارش سیناپرس، امروزه بروز و گسترش پدیده کودکان کار و خیابانی، پیامدهای اجتماعی ناگواری برای کشور رقم زده است. دکتر محمد رضا ایمانی، روانشناس و مدرس دانشگاه در این خصوص گفت: اغلب کودکان کمتر از پانزده سال که در جامعه ایرانی مشغول به کار هستند، حرفه دائم و ثابت یا حقوق استانداردی ندارند. همچنین از خدمات بیمه ای نیز بهره مند نیستند. عده ای سودجو نیز از این کودکان سوء استفاده می کنند. اغلب این کودکان به مشاغلی مانند گل فروشی، تکدی گری و تفکیک زباله ها مشغول به کار هستند.
وی با اشاره به مشکلات روانی و اجتماعی این کودکان گفت: گاهی این کودکان جذب گروه های سارقان می شوند یا برای انجام جرایمی مانند توزیع مواد مخدر مورد بهره کشی قرار می گیرند. از سوی دیگر این کودکان می توانند مورد سوء استفاده های جنسی قرار گیرند که این مساله نیز پیامدهای زیادی در سنین بالاتر برای آنها به دنبال دارد. هرچند امکان دارد برخی از این کودکان بتوانند به سلامت از فشارهای روحی و روانی و جسمی رها یابند و وارد جامعه شوند.
گفتنی است، بسیاری از صاحبنظران معتقدند که وجود آسیب ها و مشکلات اجتماعی در هر جامعه ای، کودکان را بیشتر از گروه های دیگر در معرض خطر قرار می دهد و به رشد و سلامت آنان آسیب می رساند لذا ضرورت دارد که حقوق این کودکان مورد توجه بیشتر دولتمردان و مسوولان قرار بگیرد. به طور حتم اگر دستگاه های متولی به تکالیف قانونی خود عمل کنند، آسیب های اجتماعی کمتری متوجه کودکان کار و خیابانی خواهد شد.
گزارش: بیتا اکبری
No tags for this post.